۶ پاسخ

به نظرم آدم سنش خیلی بره بالا اعصابش نمیشه حاملگی و بچه نگهداشتن و ولی الان بچه هامون با خودمون بزرگ میشن
فاصله سنی کم بین بچه و مامان خیلی خوبه

عزیزم منم ۱۶ سالگی عروسی کردم سالگرد عروسیمون بچم بغلم بود الان ۲۴ سالمه دومی رو حاملم تو این مدت هم خودم بچه نخواستم شرایطش رو نداشتم

منم ۱۶ سالگی ازدواج کردم اخرای ۱۸ سالگی باردار شدم ۱۹ سالگی بچم ب دنیا اومد دو ماه دیگه هم میشم۲۰ سال پشیمون نیستم زندگیه دیگه بالاخره یک روزی باید ازدواج میکردم اتفاقا الان بهتره دخترم باهام بزرگ میشه اختلافمون همش ۱۹ ساله

بهش فکر نکن اوناییکه مجردن الان ارزو دارن خیلیاشون که ازدواج کرده بودن وبچه میداشتن .هرچی سن بره بالا دیگ حوصله خودتم نداری.به الان وبچه ات فکرکن بعدم این حسا طبیعیه بخاطر هورمونات.منم دوستای مجردم ک مبینم میرن تفریح منم دارم دوران بارداری میگذرونم چاق شدم واندامم بهم خورده حس بدی میگیرم .بعد نگاه میکنم به وجود بچه ام واینکه اوناهم دوست دارن جای من باشن وبچه داشته باشن خداروشکرمیکنم

نه بابا اصلا هم احساس پوچی نکن
من ۱۷ سالم بود عقد کردیم انتخاب خودمم بود
۱۹ ک بودم عروسی کردیم و اومدیم خونه خودمون
هشت روز مونده بود ب تولد ۲۱ سالگیم پسرم ب دنیا اومد
الانم خشحالم ک هم خودم هم شوهرم تو سن کم ازدواج کردیم و باهم بزرگ شدیم و تونستیم تو سن کم بچه دار شیم

منم مثل توام 😅😅
اتفاقا خیلی راضیم
الان ۲0 سالمه یه دختر یک سال و نیم دارم پسرمم هفته بعد انشالا به دنیا میاد

سوال های مرتبط