چرا ما زنا اینطوری هستیم؟؟؟همش دنبال استرس دادن به همدیگه ایم واقعا حالم دیگه داره به هم میخوره ، وقتی داری از بارداری یا بچه داری صحبت میکنی جواب میشنوی که حالا خوبهههه صبر کن بری ماه بعد تازه سختی هات شروع میشه ، بذار بچه به دنیا بیاد وای اونموقع فلان میشه ، وای فلان وقتش که بشه بهمان میشه .
یکی سوال میپرسه همه میگن وایییییی بدو دکترررر. وای آن اس تی بده وایییی الانه که فلان اتفاق بد برات بیفته ،
چرا واقعا این همه دنبال استرس دادن و اذیت کردن هم هستیم ما خانما
چرا هیشکی از لذت های بارداری نمیگه؟ چرا هیچکس نمیگه بچه داری چه لحظات شیرینی داره ، چرا فقط قسمتای بدشو میبینیم؟چرا قسمتای خوب زندگیمونو نمیبینیم؟چرا ذهنمون همش درگیر سختی هاست تازه این حس رو هم به بقیه منتقل میکنیم ، بابا اگه خودتون استرس دارید و همش نگرانید و نمیتونید خودتونو کنترل کنید حداقل این حسو به بقیه منتقل نکنید ، بذارید اونا شاد باشن.

۱۴ پاسخ

باور کنید زندگی ها به اندازه ی کافی سخت هست ، شاید یکی تنها دلخوشیش بچه داری و بارداریه ، ولی ما با حرفامون این تنها دلخوشی رو ازش میگیریم

والا به من هرکی هرچی میگی صب کن حالا بعدش فلان میشه توجه نمیکنم چون بارداریمو دوست دارم تکون خوردنش لگد زدنش همه چیش لذت بخشه برام 🥹حس غریبیه اینکه تو وجودم یه موجود کوچولو داره شکل میگیره خوشحالم واز تک تک لحظه هام لذت میبرم 🤗😊الان هم دوس دارم زایمان کنم هم نه چون دلم برای این روزای قشنگ تنگ میشه چون نمیدونم آیا دوباره این روزارو قراره ببینم یا نه پس لذتش رو میبرم

موافقم با حرفاتون آفرین واقعا راست میگین

عزیزم منم موافقم
یکی از علتش اینه که ما مردم ایرانیم
همه مغز روح جسممون با ماهواره واینستا پر شده از ناامیدی وخود تحقیری خود کم بینی

🤣🤣👌👌👌🤌🤌چقققققد حقققق گفتی

من شخصا از بارداری لذتی نمیبرم، متنفرم وقتی برای بار دوم باردار شدم هنه گفتن وای تو که هم بد ویاری هم توی بارداری قند و فشار میگیری و فلان و هن خودت بدت میاد، راستم میگفتن ولی به خاطر پسر اولم دوباره باردار شدم.‌ الان حتا پشیمونم چرا زودتر نشدم چون نی‌نی دومم دنیا بیاد اولی ۴ سالش میشه.به نظرم اختلاف دو سال خیلی خوبه هرچند خیلی خیلی قطعا سخته.
بارداریمو واقعا دوست ندارم و نداشتم، ولی بچه‌داری کنار سختی‌ها و استرس زیادش یه قشنگی بزرگ داره به صد تا می ارزه، بچه‌تو بغل می‌کنی بوی تنش آرامش دنیاست. من عاشق وقتیم پسرم میاد روی پلک چشممو یا پیشونیمو می‌بوسه. واسه همین به هر کسی ازم می‌پرسه هم از سختی‌هاش می‌گم هم از شیرینی‌هاش. میگم یه انتخاب خیلی شخصیه

چون اکثر مردم شعور ارتباط ندارن‌

بنظرمن هر چی هر لحظش،شیرینه درسته سختی داره ولی لذت هزار برابرم داره من گاهی از درد ب خودم میپیچم ولی در همون لحظه میگم الهی شکرت ک این دردها رو تجربه میکنم واقعا هیچی اسون نیست و زحمت داره

مادر شوهرم میگه اینقد ذوق نکن زایمان خیلی سخته من هنوز باردار نمی‌دونم چله برداشتم انشالله خدا کمکم کنه بسلامتی بغلش کنم حرف بقیه هم برام مهم نیست خدا هوامو داشته باشه

دقیقا جاری منم هی برمیگرده میگه وایسا بزار بچه بدنیا بیاد زندگی خودت و شوهرت کوفت میشه براتون خواب و زندگی ندارید هی شوهرمو اینطوری میترسونه منم چیزی نمیتونم بگم واقعا خیلی رو مخمه

دقیقا

به شدت موافقم با حرفاتون

اکثر ما خانما بجای اینکه همو دلداری بدیم و پشت هم باشیم داریم همدیگه رو نا امید میکنیم و این اصلا خوب نیست. زن ها باید پشت همدیگه باشن❤️

با حرفات کاملا موافقم

سوال های مرتبط