مامانا شما هم وقتی بچه هاتون خیلی بهتون میچسبن و بهانه میگیرن اعصابتون خرد میشه؟ من کارمندم تا میرسم خونه دخترم میجسبه بهم و حتی نمیذاره غذا بخورم شبها هم خواب خوبی نداره اصلا استراحت ندارم گاهی اوقات دعواش میکنم یا یه دونه میزنم به پاهاش خیلی عذاب وجدان دارم بعضی وقت ها میگم لیاقت بچه دار شدن نداشتم

واااا شما که سر کار هستین و همش چند ساعت در روز پیش بچه هستین نباید خسته بشین و باید خیلی بیشتر بهش محبت کنین، پس ما چی که کل شبانه روز بچه پیشمون هست و همش چسبیده بهمون و نمیزاره کارای خونه رو کنیم🥲🥲

منم شاغلم . بعد از دو سالگی بهتر میشن . دختر منم می چسبید بهم . اصلا ناراحت نمیشدم. تو بغلم میومد غذا درست می کردم . هر کاری می کردم تو بغلم بود . موقع خواب هم چون شیر می خورد خواب خوبی نداشتم . گاها آخر شبها کلافه میشدم از دیر خوابیدنش . اما طول روز دلم کباب میشد از این که ازش دورم .
به هر حال عزیزم خیلی زود این دوران می گذره. می دونم چی می گی . حتما چند دقیقه‌ای بذار پبچیش همسرت . حتی اگه همسرت اهل همکاری نیست ‌ . حتی اگه دخترت پیشش نمی مونه و گریه می کنه . باهم کتاب بخونن یا بازی کنند تا کمی هم تو تایم داشته باشی . به مرور عادت می کنند . هم برای بچه خوبه هم پدرش هم تو .

حق داری منم کلافه میشم حالم داغون میشه

عزیزم از فرت خستگیه شده منم بزنم چند بار ولی این حس عذاب وجدان ولم نمیکنه بخدا پسرمنم دیونم میکنه یا باید بریم کوچه تو خونه هم اتیش میسوزونه همش دنبال منه من چیکارمیکنم ...والا یه ربع تنها باشه راضیم

کاملا مشخصه اضطراب جداییتو گرفته چون یه تایمی نیستی پیشش
و از ترس اینکه باز پیشش نباشی بهت میچسبه