از دست شوهرم ناراحتم.
بچه بی قراری میکنه شوهرم رفتارش با من بد میشه به میپره انگار تقصیر منه بچه بی قراره.
میگم بیا باهم غذا بخوریم میگه تو بخور من میل ندارم ۵ دیقه بعده من میره میشینه غذا میخوره.
میگم بیا باهم کنار بچه بخوابیم میگه تو اینجا بخواب من میرم اتاق رو تخت بخوابم و میره تنها میخوابه

ولش کن بزار به حال خودش باشه
کلا وقتی بچه میاد زن و شوهر سرد میشن یکم

والا کارایی ک اینا میکنن بچه اینکارو نمیکنه هر چی ام سنشون بالا بره بازم بچه ان

عزیزم مردا هم افسردگی بابا شدن میگیرن ، خیلی از باباها اینجوری ان. ولی ب زبون نمیارن کارشونم اشتباهه متاسفانه فرهنگ غلطی داریم. مرد فکمیکنه نباید این مسائلو توضیح بده ، بجاش رفتارش عوض میشه. شوهر منم بعد از بچه اولمون مبگفت از بچه میترسم ، میگفت باورم نمیشه بابا شدم ، با بابام بردمش واکسن و ختنه و دکتر. بعد از سه چهارماه خوب شد. باز بعدش ناراحت بود میگفت چطور تونستم تنها بذارمتون. ی مدت در تلاش بود جبران کنه. ولی تنها کسی که درکش کرد بابام بود ، دلداری میداد میگفت مسئولیتش سنگین شده اذیتش نکن. شما الان حق داری ولی متاسفانه جامعه به مردان بابت این مسائل آموزش نمیده همه چیز افتاده گردن ما مادران.

خیلی پرو بلزی دراورد بچه رو بزار کنارش برو اتاق درم ببند بگیر بخواب.دوبار ک دهنش سرویس بشه دگ از این اداها نمیاد

شوهر منم اصلا خودش رو به بچه و من نمی زنه فقط قربون صدقش میره باهاش بازی میکنه اصلا نمیگه زنم گناه داره یکم کمکش کنم یعنی فک نکنم کسی مثل من باشه کا ایقد درگیر بچه ها درساشون کارا و پخت و پز باشه بخدا شبا از استخوان درد ناله میکنم تا صبح کی که قدر بدونه

همسر منم همیشه موقع سختی همینجوری بود‌
مرد روزای سخت نبود برام
بابام‌مریض شد همه خواهرام پناه برده بودن شوهراشون
این اینقد با من دعوا میکرد اذیت وطعنه میزد
تا دوسال گه بابام روبراه شد من تو تنهای دلشوره استرس اضطراب زندگی کردم بعد دوسال دید بود نبودش برا کسی مهم نیست درست شد
هیچ وقت یادم نمیره رفتاراش فکر می‌کرد خانواده من از هم پاشیده این میخاست عقده های که نمیدونم از کجا اومده تلافی کنه
الانم همیشه ترس دارم اگه یه روز پدر مادرم نباشن این چه بلای سر من میاره

بعد بچه انگار اونا زایمان کردن کلا عوض میشن

به جای اینکه کمک حالت باشه ناراحتی هم میکنه
بعضی آقایون واقعا هیچ درکی از موضوع پدر شدن ندارن