عزیزم همدردیم. بخدا اونقدر کلافه ام یه دل سیر گریه کردم..دادم روانی میشم .بخدا نه شب استراحت دارم نه روز ..شب تا صبح ساعت ب ساعت شیر میخوره تاچشمام سنگین میشن دوباره شیر میخواد .روز هم ک میشه بهانه و گریه و عین چسپ بهم میچسپه ..منم اونقدر کم میارم گریه میکنم
دختر منم همینه.نمیزاره کاری کنم میگه بشین پیشم.امروز غذام سوخت از بس بهانه گرفت.الان اضطراب جدایی دارن.طبیعیه عزیزم
والا مثل اینکه تا ۲ سالگی اوضاع همینه
روزانه پیام مشاور، متناسب با سن کودکتون دریافت کنین.
سوالاتتون رو از مامانای با تجربه بپرسین.
با بازیهایی که به رشد هوش و خلاقیت فرزندتون کمک میکنه آشنا بشین.