چرا بچه من اینجوریه اصلا باهاش بیرون نمیتونم برم یه بار رفتم بیرون باهاش خدا شاهده سر برگشت به خونه چنان بغض کرده بودم بسکه این بچه اذیتم کرد اصلا همینجور می‌رفت نگاه نمکرد ببینه من کجام دستشم اصلا نمی‌ده
بعد خیابون که اصلا سرش در نمیاد بغلش هم کنم فقط خودشو میده عقب و بلند شروع به گریه می‌کنه منم دیگه از اون به بعد تنها نبردمش اصلا جرئت نمیکنم بسکه این بچه غربت بازی در میاره
ب
افسرده شدم بسکه خونه موندم بنظرتون کی عاقل میشه ؟؟!
اینکه هر چی بزرگتر میشه نفهم تر میشه که

من بچه رو تو خونه بزرگ کردم زیاد بیرون نبردم تازه شروع کردم هفته ای سه بار میبرمش پارک خیلی رفتاراش بهتر شدن جدیدا با بچه ها بازی میکنه آره اوایل همش اطرافش نگاه میکرد ولی جدیدا راه میره و نگاه میکنه کم کم براش عادی شده و حس میکنم خیلی رو حرف زدنش تاثیر داشته

باید خیلی ببریش تا عادت کنه راهش نبردن نیست
من که امیر رو از نوزادی هر روز همراه خودم بردم
بازم بیرون براش هیجان انگیزه چه برسه که گاهی بخوای ببریش

باز پسر من میریم مجلس عروسی یا عزا دهنش بازه از اول تا اخر

بچه منم همینه ولی با این شرایط هفته ای دو سه بار میبرم بیرون

دختر منم تو خیابون دست نمیگیره ب خاطر همین با کالسکه میبرمش بیرون یا اگ دیگ میخوام برم خونه مامانم با پیاده میبرمش چون نزدیکه خونمونه

از پارک شروع کن
ببر بزار هیجانش خالی بشه
حسابی بازی کنه
موقع برگشت ببین چقدر مطیع تره
به مرور عادت میکنه

ولااینایی ک میگی بچه منم همینه ولی من اکثر روزا میبرمش

همه بچها همینن دیگ

والا منم منتظرم عاقل بشه ولی روز ب روز بدتر میشه