مامانا پسرم یه اخلاقی داره مثلا میخایم بریم پارک باید از همون مسیر همیشگی بریم اگ یه کوچه اونطرف تر بریم انقدر گریه میکنه .خاستم بدونم بچه های شمام اینجورین تو این سن

اره میترسه نبرم

نه اما ممکنه فکر کنه نمیخوایم ببریمش یکم غر میزنه،بعد بهش میگم ،مگه من همیشه سر قولم نمیمونم؟؟من تا حالا بهت دروغ گفتم؟؟سریع عذرخواهی میکنه و فازش بر میگرده

پسرمن قبلا اینجور بود وای اگه خوراکی میخاس میگف این مغازه رد می‌شدیم مغازه بعدی ابرو واسمون نمیذاشت باید برمیگشتیم خیلی بد بود بردم روانشناس گف ببر روانپزشک دارو‌داده الان دوماهه عالی شده اینقدر آروم حرف گوش کن شده اصلا باورم نمیشه خودشه

اره دقیقا انقدی هم عصابموخورد میکنه

نع دختر من کار با مسیر نداره ولی تا برسیم تکراررر تکراااررر که من و میبرید پارک ‌.یا مثلا رستوران یا فلان چی و من و باباش هزاران بار جواب میدیم که بله داریم این کار و میکنیم و بازهمممن تکرارررر

اگر تو موارد دیگه هم همین جوره باید ذهن بره سمت وسواس
ولی اگر فقط تو مسیر هست شاید مثلاً بهش گفتید میریم پارک بعد بردینش یه جای دیگه دوست داره اطمینان خاطر پیدا کنه
حتی اگر یک بار گولش زده باشید کافی که بچه برای چندین ماه اطمینان بهتون نکنه

روی وسواسش کار کنید مراجعه به رواندرمانگر

بسیار باهوشه و تکرار رو دوست داره

نه همتا اینجوری نمیکنه