حقیقتا من اصلا نمیخوام الان جای خوابشو جداکنم ترجیحم اینه پسرم کنارم تو بغل خودم بخوابه وازاین روزا نهایت لذتو ببریم تا به سن مدرسه ۶_۷سالگی برسه
میدونم کاملاااشتباهه ولی دوست ندارم ونمیخوام جای خوابشوکلاااعوض کنم
من از ۴ یا ۶ ماهگی یکم جای بچه رو دور تر از خودمون مینداختم .
ما یک طرف پدیرایی میخوابیدیم و دخترم یک طرف دیگه .
۲ ساله که شد ما رفتیم تو اتاق و دخترم درست جلو درب اتاق ما توی پدیرایی میخوابید . تا بتونه مارو ببینه و نترسه
۲ سال نیم یا ۳ سالش بود که براش سرویس خواب گرفتیم و اتاق خودش خوابید البته هفته اول خیلی اذیت میکرد . مدام میامد پیشم . یا من چراغ های خونه رو روشن میذاشتم تا نترسه .
الان دیگه کاملا جدا میخوابه و چراع خواب و براش روشن میکنم .
کتاب خوندن و کارتون هایی که اتاق بچه جداست و براش خسلی خوندم و تشویق میشد که روی تخت خودش بخوابه
بیشتر از یه ساله
خودش خواست بره اتاقش
البته از اول هم هیچوقت چسبیده به من نبود، جاش جدا بود تو اتاقمون
ما که جا نداریم جداش کنیم.واسه همین فکرشم نمیکنم فعلا. تا ایشالله بره مدرسه
دوسال و ده ماهگی
منم میخام جاشو جداکنم اما خودم دلم تنگ میشه برا این روزا همش عقب میندازم دلم نمیاد جدااز خودم بخابه 🥲😁
من دخترم خودش با میل خودش ۳ سالگی رفت
اما پسرم رو همسرم خودش بردش اتاقش از سه سالگی اونم
ولی حیف هر شب از اینکه کنارم نیست غصه میخورم اینقدر زود بزرگ میشن
تا میتونید از اینکه کنارتون هست بیشترین لذت رو ببرید
روزانه پیام مشاور، متناسب با سن کودکتون دریافت کنین.
سوالاتتون رو از مامانای با تجربه بپرسین.
با بازیهایی که به رشد هوش و خلاقیت فرزندتون کمک میکنه آشنا بشین.