بعضیا واقعا چی فکرش میکنن میگن بچه بیاریم باهم بزرگ بشن بابا والا بلا بچه اول آسیب میبینه نابود میشه
خودم تجربش کردم من وقتی سه چهار سالم بود مسئولیت های سنگین رو دوشم انداختن هیچ وقت بچگی نکردم همیشه باید نگران خواهر برادرام میبودم از خواسته هام می‌گذشتم من که دلم نمیخواد پسرم اینطور بشه میخوام تو رفاه باشه

سلام این نظر شماست من هم مثل شما از ۴ سالگیم برادرم به دنیا اومد منتها عاااشق این بودم که مامانم بازم بچه بیاره خیلیم مواظب داداشم بودم الان ازدواج کرده میگه مثل مامانش بودم تا وقتی اینکه خودم بچه بیارم خواب میدیدم مامانم یکی دیگه اورده از ذوق میخواستم بمیرم... آدما فرق میکنن خیلی بچه ها عاشق خواهر برادر داشتنن، مطمئن باش تجربیاتی کسب میکنن که تو زندگی خیلی بیشتر به دردشون میخوره و تو اجتماع قویتر خودشونو نشون میدن، آدم باید ساخته بشه راحتی و رفاه زیاد به ضرر آدمه چون دنیا جای راحتی نیست یه جا دیگه بدتر بهش فشار میاد

سلام نظر شما قابل احترامه اما من به آینده بچم فکرمیکنم که روزی من نیستم و اون باید تنهایی بزرگ شه نه خواهری نه برادری
سنمم داره میره بالا اگر زودتر نیارم شاید دیگه نتونم و از نظر علمی بچه باید با بچه بزرگ شه تا کودکی قشنگی داشته باشه

والا متاسفانه این شرایط پدر مادر شما یود وگرنه من هنوزم همونقدر قبل با امیرمهدی برخورد میکنم

وای دقیقا
از طرفی باید خود مادر هم آمادگی داشته باشه
نمیشه ب خاطر پشت سرهم بچه آوردن خودشو فراموش کنه

بچه یکی واقعا کم من یدونه اوردم بچه هرکس میگفت بچه بیارمیگفتم بسه خودمم واقعا تصمیم گرفتم نیارم امابعد۱۳سال فهمیدم اشتباه کردم یکدونه بچه خیلی کمه دیگه زندگی بدون بچه یعنی صوت وکور الان بچه دومم دنیاامده زندگی مون شیرین شده خوب سختی هست اما شیرینی بچه یک چیزدیگه هستش خنده های بچه یک چیزدیگه اس

به نظر من بچه باید با بچه برزگ بشه چون آروم آروم بچه مون به سن نوجونی برسه ما بزرگسال شدیم حال هم نمی فهمیم تموم تکیه روانیش میشه دوستاش و وای از بچه ها الان اگه خواهر برادر داشته باشه که گوشه ای از تنهایی ها شون را باهمدلی هم پر کنند خیلی بهتر تا از نظر روانی فقت با غریبه دوست باسه
من خودم تو یه خانواده شلوغ تنها بزرگ شدم ۹سالم بود آجی آخریم ازدواج کرد بهترین لحظات عمرم وقتی بود که دور هم جمع می شدیم تو خیلی از مسائل که از شون مشورات می گرفتم پیش خودم می گفتم خدا راشکر آجی دارم بیچاره تک فرزند ها

منم قبول دارم، خودم بچه اول بودم سختم بود، حداقل باید بزاری بچه بزرگ بشه بعد بچه بیاری، من دو سالم بود دوتا خواهر دوقلو گیرم اومد

ولی من با خواهرم با هم بزرگ شدیم و کیف کردیم دوست هم بودیم

من یک سال بعد یکی دیگه میارم چون دخترم تنهاست بعد اون خدا بزرگه

من و داداشم یک سال اختلاف سنی داریم مثل دوقلو بزرگ شدیم خیلی بچگی خوبی داشتیم همش باهم بازی میکردیم بیرون

واقعا 👌