بچه‌های این سن خیلی شلوغن یعنی هر روز به خونه ما زلزله ۱۰ ریشتری می یاد و شب قطع میشه امروز من فقط دنبال بچه‌ها بودم تو خونه هااا جایی هم نرفتیم فقط می ریختن و خرابکاری و همش پوشک هاتون رو در می آوردن و فقط اد می زدن و دعوا می کردن بچه‌های من خیلی با هم دعوا می کنن سره وسایل همه چیز حتی من هر دفعه که بخوام یکیش رو بغل کنم اون یکی هم گریه می‌کنه که منم بغل کن مغزم سوت می‌کشه رسماً بچه‌های شما هم این طوری هستن هی میگم خدایا بچه ای هست که آروم باشه و لجبازی نکنه بچه‌های من شدیداً لجباز هستن و به حرف من گوش نمیدن بچه ها کی آروم تر میشن هی می فهمن؟؟؟ کی خودشون خوب غذا می خورن من یعنی ترومار که میگن اونو گرفتم هر وعده که بخواییم غذا بخوریم می گم وایییی باز قرار خونه رو کثیف کاری کنن

حالا ک خوبن بذار یکم بزرگ بشن

سلام خواهرجان من دیگه میخوام برم تیمارستان ازدستشون یکسره دعوا وجیغ وموهای هم روبکش و متاسفانه بزرگه کوچیکه روزیاد میزنه گاهی اعصابم بهم میریزه منم میزنمشون بعد عذاب وجدان میگیرم هی میگفتم بزرگتر بشن راحت بشم روزبه روزبدتر ولی بازم خداروشکر

کجاشو دیدی هر چی بزرگتر میشن بدتره منم دوقلو دارن نزدیک ۵ سالشونه رسما رد دادم از دستشون از کاراشون از دعواهاشون

منم حالم خیلی بده از دست بچه ها
همش گریه میکنم
همش میگم یعنی بچه های مردمم اینجوری ان؟
ولی کامنتای این پست رو که خوندم داغون تر شدم

بچه‌ای من بدترن قل بزرگه کوچیکه رو میزنه خونه که دیگه نگم کلا حال روحیم خوب نیس متنفرم از شلختگی خونه

یادمه وقتی دوقولو های جاریم بدنیا اومد اصلا عین خیالش نبود انگار اصلا بچه ای نداره
تا وقتی بزرگ شدن
چون خواهر شوهرام و مادر شوهرم بزرگشون کردن اصلا نزاشتن اخم رو صورتش بیاد راحتتتت

ای خواهر کو تا شلوغی هنوز راه درازی در پیش داری:ما که پیر شدیم رفت

هنوز راحتی بزا چند ماهم بگذره رسما میگی منو بستری کنید بیمارستان اعصاب روان الان روز های خوشته وایسااا