سلام عزیزانم صبح بخیر...یهرچیزی اول صبح خیلی منو نگران کرده...بچه ی من اصلا نه نداریم نمیتونم اینا توکارش نیست..ینی هرچیزی که میخواد باید بهش بگیم باشه بعدا برات میخرم..ینی اگه یادش بره هم مشکلی نیس اما اصلا نباید نه بگیم..برا ایندش میترسم..احساس میکنم نمیتونه شکست رو بپذیره یا بعضی چیزا رو باید براتون تلاش کنی تا بهشون برسی...نمیدونم اینارو چطور باید بهش بفهمونم...کسی هس راهنمایی کنه...اینم بگم بشدت اهل گریه و بهونس

چون از اول نذاشتید گریه کنه و ناکامی رو تجربه کنه و بپذیره.
ببینید مسأله اصلی اینه بزرگترها از گریه میترسن مثل همین الان شما. سریع میخوان برطرفش کنن. ولی وقتی به گریه به دید رشد نگاه کنید دیگه ازش نمیترسین.
بچه ها باید بابت تجربه های ناخوشایندشون گریه کنن و ناراحتیشونو بروز بدن. و کار شما اون لحظه چیه؟ اینه که بهش بغل و عشق بدید. که بدونه گریه هیچ اشکالی نداره. گریه باعث نمیشه مامانم از من بدش بیاد یا باعث نمیشه من زشت بشم یا کسی باهام دوست نشه. باید بدونه که توی هر شرایطی دوست داشتنیه حتی شرایط ناخوشایندش. باید موقع گریه کردن بگید میدونم مامان ناراحتی، گریه داری، ایرادی نداره گریه کنی. من کنارتم دوست دارم. میخوای بغلت کنم؟ یا نازت کنم؟
اگه خواست که هیچی ولی اگه نخواست، دیگه هیچی نگید و ساکت بشینید کنارش.
پانشید بریدا، حتما بمونید کنارش و بذارید گریه کنه تا خالی بشه و آروم بشه.
اینجوری بعد از مدتی یاد میگیره سوگواری کردن برای ناکامیاش بد نیست و پذیرشش میره بالا. فقط خیلی مهمه که موقع خشم و گریه و بحران احساسات تنهاش نذارید و کنارش بمونید

بیا ی روش پیش بگیر مثلا میگه توپ میخوام خب با خوشحالی بگو چشم حتما خب حالا بیا ببینم چطور میتونیم توپ بخریم بیا تا چند روزی هرچه پول گیرمون اومد قایم کنیم تا زیاد ک شد ی توپ خوشگل بخریم ....
اینجوری بهش یاد میدی ک هم واسه خواسته اش خودش تلاش کنه و بهش پس‌انداز کردن رو یاد میدی و هم اینکه صبر داشتن بهش یاد میدی.....

بیشتر دنبال کلمه باشه هست؟یعنی شما باشه بگید خیالش راحت میشه؟دیگه اون لخظه بهانه نمیگیره اذیت نمیکنه؟

مشکل منم هست🤕🥴🥴🥴🥴