پسرم خیلی بچه گریه کن وبی قراریه ازاول تنهایی بزرگش کردم شوهرم همش سرکاربوده همه اطرافیان میدونن پسرم شیطون اذیت کنه ولی شوهرم هیچوقت قبول نمیکنه شب ساعت۱۰میاد ساعت۱۱میخابه الان پسرم خیلی اذیت میکرد سه شنبه اومدم خونه مامانمینا شوهرم سرکاربود صبح پیام دادم خسته شدم چراهیچ زنگ نمیزنی بچه گریه میکنه تواین دوروز انقداذیتم کرده دلم میخادخودموبکشم دعوامون شدمیگه بچه گریه نمیکنه توگریه شودرمیاری کلا قبول نداره بعد زنگ زدم بگم اومدی خونه مامانت بیامارم ببر واقعا تواین دوروزخجالت کشسدم انقد به خانوادم اذیت کرده هرچی دلش خاست گفت قطع کرد خیلی ناراحتم چرا درک نمیکنه

من شوهرم حوصله بچه نداره.ن ک نداشته باشه وقت نمیکنه ۱۲ساعت کار و پادرد واینا هم ک داره نمیتونه زیاد.ولی درحدی ک بتونه چرا باهاشون هست.وقت میزاره..نخواد هم مهم نیست براش

ی روز بگو بگیره..منم پسرم میره جایی آرومه خونه خودمون ن..همه میگن آرومه..وای وقتی میان خونمون یا شوهرم بشون میگه میفهمن...

سلام یه روز بچه رو بسپار بهش تا تجربه کنه
خیلی مهمه که خودش درگیرش بشه

می‌دونی من خودم تا قبل از اینکه بچه دار بشم هیچوقت فکر نمی‌کردم سخت باشه
الان شما رو میفهمم چون خودم تجربه کردم

ببخشیدا چ بی ادب . همسر منم رانندس و ۴ روز هفته نیست وقتایی هم ک هست یا بار میزنه یا خالی میکنه یا ب ماشین میرسه ولی خدایی حتی ی دیقه وقت کنه با شاهانه تنهایی بیرون میبره یکی دو ساعت میگردونه . وقتایی ک ادیت میکنه میرم خونه مامانم اونجا راحترم