۱۰ پاسخ

💔 ماه ششم

با بچه‌هاش با حوصله نیست، چون خودش دیگه هیچ جونی نداره.
هر چی رو سر خودش خالی شده، ناخودآگاه می‌ریزه سر اونا.

💔 ماه هفتم

حتی وقتی همسرش تحقیرش می‌کنه، دیگه تعجب نمی‌کنه.
عادت کرده به درد... به بی‌تفاوتی... به هیچ‌کس نبودن.

💔 ماه هشتم

اگه یکی از بیرون ازش بپرسه: «حالت چطوره؟»
فقط لبخند تلخ می‌زنه و می‌گه: «خوبه، خدا رو شکر...»
ولی دلش فریاد می‌زنه: «نجاتم بده...»

💔 ماه نهم

کم‌کم ارتباطش با خودش قطع میشه.
یادش میره چی دوست داشت، چی براش مهم بود، چی دلشو گرم می‌کرد...

💔 ماه دهم

توی آینه خودشو نگاه می‌کنه و می‌پرسه: «این زن کیه؟ منم؟
یا یه سایه که فقط داره نقش مادر و همسر رو بازی می‌کنه؟»

💔 ماه یازدهم

احساس گناه دائم باهاشه.
هم بابت موندن، هم بابت سکوت، هم بابت بچه‌ها، هم بابت خودی که گم شده...

💔 ماه دوازدهم

اون زن دیگه اون زنِ اول سال نیست...
یک سال گذشت. بچه‌ها بزرگ شدن، ولی اون کوچیک شد.
همه چی براش گذشت، جز خودش... که فراموش شد.

تو با موندنت، بچه‌هاتو از پدر دور نکردی، از مادر داشتن محروم کردی.
بچه‌ها به یک مادر شاد و سالم نیاز دارن، نه مادری که هر شب تو خودش فرو بریزه.

🔸 کمک بگیر
🔸 با احترام مرز بذار
🔸 خودتو نجات بده، تا بتونی بچه‌هاتو هم نجات بدی.
زنِ بی‌صدا، قهرمان نیست… قربانیه!»💔

لایک. کاملا درسته

ولی همیشه همه چی اونطوری که ما میخاییم پیش نمیره
همیشه دو دوتا چهارتا نمیشه
یوقتایی اجبار جلوتر از خواسته پیش میره
این حرفا قشنگه ،ولی گاهی درواقعیت اینکه مادر مجبور ب کشتن وجود خودش میشه چون راهی دیگه نیس

خیلی زیبا بود من به شخصه با تمام وجود درک کردم 👌😔

همش حقه ولی به خاطر همیناست که میگن زود بچه دار نشین دیگه قبل اینکه ببینی مسیرت اشتباهه پیاده شی نه اینکه بگی بچه بیاد درست میشه با این کار یکی دیگه رو مثل خودت بدبخت میکنی گناه داره الان دوست من دخترشو انداخت سر مادرشوهرش رفت ازدواج مجدد کرد که خوشحال باشه ولی نمیدونه اینده بچش به کجا میره😢

درسته منم هر دوازده ماه رو رد کردم الان دیگه هیچی خوشحالم نمیکنه هرروز زندگی میکنم به بچه هام و اطرافیان لبخند میزنم ولی دیگه آدم سابق نیستم حتی وقتی می‌شنوم یکی مرده حتی ناراحت هم نمیشه

بدترین کاری ک میتونی درحق بچت بکنی اینه ک بخاطر اون با باباش زندگی کنی

چقد حق بود💔

تو با موندنت بچه هاتو از پدر دور نکردی،از مادر داشتن محروم کردی....واقعا درسته

وقتی سوار قطار زندگی دید از هرجای مسیر متوجه شدید راه اشتباه اومدید همونجا پیاده بشید بهتره تا راه را اشتباه ادامه بدید چونکه هرچقدر بیشتر ادامه بدید برای برگشت راه باید بهای بیشتری برای خرید بیلیط بپردازی من این حرفو همیشه میگم هیچ وقت مسیر اشتباه آدمو به مقصد نمی‌نمیرسونه هیچوقت هیچوقت

عالی بود

سوال های مرتبط

مامان فرزندم مامان فرزندم ۱۲ ماهگی