سلام مامانا اینقد گریه کردم شوهرم امده دنبالم فردا باس برم سرخونه زندگیم بعد سه ماه دیگه وای خانوادم بشدت وابسته آریا شدن خودمم تصلا دوس ندارم برم سرزندگسم شوهرم امرپز بردم خرید برا روحیم ولی همش مثل یه کابوسه تنهایی با بچه برم سرزندگیم چ جور بهش برسم بخدا همش دارم گریه میکنم برام حس غریبیه عادت کردم ب خانوادم دلم تنگشون میشه و میترسم اگه اریا شدید گریه کنه نتونم ارومش کنم چی

عزیییزم🥲🥲
کم کم عادت میکنی گلم
خانوادت دورت هستن؟
اوایل کمی سخته اما اگه شوهرت کمکت باشه اصلا سختی نداره
اتفاقا من بیشتر دوست دارم سه نفری باشیم💓🙈خودم و شوهرم و بچم

🙄🙄🙄
چی بگم والا
حقیقتا این یه بار رو نمیتونم درکت کنم...

من هم دقیقا همین ترس رو دارم که اگر دور از مادرم باشم و بچه م گریه شدید کنه چه کار کنم😂

ارا مال خود ها کو مال باوگد ها کو؟

ی مدت مامانتو ببر پیشت

منم دقیقا دفعه اولی ک اومدم مثل شما بودم ولی کم کم عادت کردم
مال من پدر مادرم ی شهر دیگ هستن کیلومترها ازم دورن
شوهرم ک اصلا کمک. نمیکنه خودمم و خدا
غصه نخور بچه ها خیلی زود بزرگ میشن

من وقتی دخترم ۱۶ روزش بود رفتم خونه خودم درحالیکه خانوادم اصرار داشتن بمونم ولی ترجیح دادم خونه خودم باشم.الان دخترم ۱ و ماه و ۳ روزشه و من فقط هفته ای یکی دو روز میام خونه مامانم کسری خوابم رو جبران میکنم و میرم

من از اول تنها بود بچم تنهایی دارم بزرگ میکنم

باورت میشه دخترمو تو پانزده سالگی به دنیا آوردم...بعد ده روز رفتم خونم...هیچکس کمک حالم نبود....الآنم 27سالمه پسرمو بدنیا آوردم...بعد پانزده روز از بیمارستان اومدم خونم....دخترمو تنهایی بزرگ کردم بدون هیچ کمکی.....

من ۲۰ روز بعد زایمان رفتم خونه شوهرم اونم نون میپزم و غذا همچنین اونم منم من سزارین بودم ولی از پیش بر اومدم

عزیزم طبیعی هست، من از دیروز اومدم خونم خودمم ی ساعت فاصله دارم اگه سخت بگذره میرم

از زایمانت به بعد هنوز پیش خونواده ات بودی ؟؟؟ چرا خب چرا اینقد زیاد معمولا خیلی بمونه آدم ۴۰ روز من ۱۳ روز موندم اومدم خونه

خیلیی راحته اصلا نگران نباش اون بچه ب تو احتیاج داره تا خوانوادت وجودت آرومش میکنه وابستگی رو بذار کنار توکل ب خدا برو خونت مطمعنن از پسش برمیای من از ۱۲ روزگی با پسرم تنهام شوهرم صبح میره شب میاد خودمم با بچم

منم دقیقا مث توم بعد سه ماه میخوام برم ازترس دارم میمیرم نتونم وازپسش برنیام چون مامانم کمکیم بود 😓

وای چقد منی
یاد خودم افتادم اولبار رفتم خونه خودمون شب بچه گریه کرد منم باهاش کلی گریه کردم شوهرم نصف شب باز منو برد خونه مامانم
دوبار این داستان برام پیش اومد ولی دیگه بار سوم برنگشتم
الان همش دوست دارم خونه خودم باشم هیچ جا نرم

ن غصه نخور منم فکر تورو میکردم
ان شاءالله همه چیز درست میشه

۲ روز اول سخته بعد دیگه یادت میره مطعمن باش😁👌

عزیزم قوی باش
تو میتونی

منم از الان غصه ی همون روز رو میخورم ک بخام برم خونه خودم
باز من شهرستانم هستم بدتر

والا از وقتی اومدم خونه خودم هم بچم خابش تنظیم شد هم خیلی بهتر بود برام
مطمعن باش بچت اذیت نمیکنه و خیلی خوب باهات کنار میاد

خدا همراهته ،نگران نباش.
شاید یکی دوروز اول سختت باشه ولی کم کم میوفتی رو روال.
نگران نباش.
کجا باید بری ، کدوم شهر؟

من ۱۹ سالمه از ۱۵ روزگی تنها بودم🙁😐

تا وقتی نری این حس ترس و وابستگی و نیازمندی ولت نمیکنه
ولی عادت میکنی
ازپسش بر میای نگران نباش

منم همین دردو دارم 😢