ناخواسته نمی‌دونم چی شد یهو امروز دوباره ب دخترم زدم مثل روانی الان دارم دقققق میکنم

بجای دق کردن الان گوشیتو بزار زمین استراحت کن که فردا خسته نباشی باز دعواش کنی

من کامل درکتون میکنم...پسر من از بس گریه می‌کنه من رسما موقع گریه هاش پنیک بهم دست میده چون دیگه زیادی از حد شده...کلی دکتر و آزمایش و سونو و....ولی هیچیش نبوده ولی این همه گریه دیگه خارج از صبر و تحمل منه...کلی صدام رو میبرم بالا هرازگاهی زدمش...چون بخدا رسما روانی شدم...مادر بودن صبر میخواد درسته اما همه چیزایی که میگم فراتر از صبرم شده دیگه

من ۲۵روز پدر شوهرم خونمون بود عمل کرده بود از ساعت ده صبح مهمون داشتم تا دو شب مادر شوهرم خواهر شوهرم بودن اما اصلا کمک نمی‌دادم دست تنها تا آخر شب کمرم نصف میشد یه روز پرنسا همش گریه میکرد بهونه می‌گرفت یواش زدم زد دستش هیچ وقت یادم نمیره خیلی خسته بودم تا بمیرمم اون روز یادم نمیره

درکت میکنم خیلی حس بدیه ؛ خسته شدی جسمت و روحت خسته هستش برای همین این مشکل پیش اومده ؛ منم چندباری هست بچه هارو مخصوصا دخترم و سر اینکه همش موی برادراش و میکشه یا گاز میگیره زدم اصلا دست خودم نبودم انقدر فشار اومد بهم اینکارو کردم ولی اصلا دوست ندارم این کارو کنم ؛؛؛؛ وقتیم این کارو کردم انقدر از ناراحتی بدن درد گرفتم

من حست درک کردم
چند روز پسرم پرستار نداره میبرمش محل کارم ازبس بقیهومیگن چرا جیغ میزنه چرا میدو چرا بازی میکنه چرا فلان میکنه همونجا تو مغازه میخواستم بزنم زیر گوشش بازم باعصبانیت دستش گرفتم کشیدم آوردم خونه اما آخرش تو خونه گفت مامان ممه و تو بغلم خوابید مردم براش و یادم رفت حرف بقیه

یکم رو خودت کار کن وقتی عصبانی میش خودت رو کنترل کن چن تا نفس عمیق بکش به این فکر کن اینا تو این سن فقط کنجکاوی میکنن و کاراشون مربوط به سنشونه و ما باید یاد بگیریم چه رفتاری داشته باشیم عصبانیت فقط خودتو بچت رو اذیت میکنه