۲۸ پاسخ

تو این شرایط اقتصادی و جنگ و ناامنی چه دل خوشی داره همسرت
ما حداقل ده سال خیلی سخت پیش رو داریم تو این کشور
بچه بیاریم که اونم اسیر این گرفتاری ها بشه ؟
من که از استرس آینده همین ی دونه ذهنم آروم نمیشه چه برسه ی بچه ی دیگه

منم دوتا دارم ۱۰سال تفاوت سنی دارن اینارو نباید در نظر بگیری تنها چیزی که باید الویت باشه در اول درامد ساپورت مالی بعد ذهن مغز اروم که اینام اگه اولی نباشه واقعا محاله واینکه کمک داشتن خیلی خوبه در کل بچه یدونه کافیه من واقعا دیگه تحمل ندارم

منم دو تا دارم یه دختر ویه پسر با فاصله ۳سال خدارو شکر عالیه همه چی هم بازی هستن باهم فقط یکسال اولش سخته به بعدش خلاص

یا تک فرزندی موافق نیستم اصلا ظلم در حق بچه است پسرم دو سال نیم تموم کنه ان شاالله برا دومی اقدام میکنم

منم کلا موافق تک فرزندیم چون سرویسم کرده همین یکی

مهرسام ما بددددتررررین بچه ایه ک تو زندگیم دیدم
همه میگن خدا کمکت کنه
هم من هم همسرم حفتمون از بچه ترسیدیم هیچوقت بفکرش نیستیم

من اگه مامانم زنده بود حتما بچه دوم میاوردم گاهی فکر میکنم توی کشور غریب زندگی میکنم چون اونایی که مادر دارن صد هیچ از همه جلوترن حتی اگه شهر غریب هم باشند حداقل سالی یکبار مادرشون میبینن حتی شده یک نهار یا شام میرن خونه مادرشون پاشون دراز میکنن‌حتی شده یک ساعت اینا همه شده حسرت برام تک‌وتنها دارم بچه ای بزرگ میکنم که تاصبح همش روی پام اگه اینکار نکنم اینقدر گریه می‌کنه خودش از گریه کبود می‌کنه دوساله سه ساعت اگه شب بخوابم خداروشکر میکنم پسرم آلرژی داره هر غذایی نمیتونه بخوره خوابش هم بالای سه سال میگن بهتر میشه اون سه ساعت هم اگه شب بخوابم پراکنده هست بچه ای هم که خواب خوبی ندارن نه. اشتها برای غذا دارن نه بچه آرومی هست همش نق نق گریه من این شرایط دارم دیگه قید بچه رو زدم تا آخر عمر کلا با روزی 5 تا مسکن زنده ام آدمی ام که معتاد شدم به قرص اگه قرص نخورم از بی خوابی سردرد شدیدی دارم نابود شدم سرکیان

من دو تا بچه دارن با پانزده سال فاصله سنی البته بگم دخترم از همسر دوممه. اصلا بچه نمیخواستم ولی بعدها بخاطر همسرم ک فوق العاده ازش راضی ام خدا بهم دخترم و داد. به نظرم تک فرزندی واقعا عالیه به همه چیز بچه می رسی. خدا رو شکر میکنم ک پسرم هم فوق العاده همکاری کرد شاید اگر دو تا پشت سر هم میشد من یکی اعصابم نمی کشید حالا فشارهای جانبی چ اقتصادی چ روانی بماند

تک فرزندی انتخابم بود تا اینکه نا خوداگاه دیدم باز باردارم

به هیچ عنوااااااااان یعنی به هیچ عنوااااااااان
وااای تو این وضعیت تکلیف خودمون و بچه اول معلوم نی چیه بچه دوم بیارم ؟؟
چه اینده ای ؟؟
چه اعصابی
چه روانی
اخه کدوم طرفمون درسته که بچه بیارم
مگه دشمنی دارم در حقش
4 روز دیگه بزرگ میشه فحشم میده

والا منم بهش فکر میکنم. ولی پیش خودم میگم نمیتونم فعلا . شرایط بدنی و روحی ندارم. با اینکه شوهرم کمکم میکنه خدایی‌. ولی بخاطر زایمان طبیعی مثانم یکم افتادگی داره. دارم میرم ورزش . انشالا ۳و ۴سالگی

اول از همه به بعد مالیش فکر کن الان بنظر من یه خانواده ۴ نفره برای اینکه بخوان راحت زندگی کنن و حسرت چیزی به دل بچها و مادرپدرا نباشه راحت ماهی ۷۰،۸۰ درامد خالص میخواد، اگر داشتم قطعااا میاوردم چون پول که باشه ارامش اعصابم هست، ولی با این درامدا و ابن اقتصاد داغون قطعا یه بچه هم زیاده

بستگی به بچه ت داره
من بچه اولم، توی همه چی بی آزار بود
اصلا بود و نبودش توی خونه فرقی نداشت. و واقعا اگه ازش 3 تا داشتم هم از پسش برمیومدم

اما بچه دومم که دختره
یک عدد سلیطه به تمام معناس😂


بینهایت هردو رو دوس دارم ولی اگه دخترم بچه اولم بود، هیچوقت دومی رو نمیاوردم. چون زده میشدم

همسرم دوس داشت چندتا بچه داشته باشیم ولی الان میگه همین یدونه کافیه با این اوضاع مملکت و سختیای بچه داری
خوده من همین یدونرم نمیخواستم بخاطر همسرم کوتاه اومدم

مثل شوهر من ولی من مخالف میگم تا ۳ سال دیگر اصلا
چون پسرم اذیت میکنه و وابسته خودمه خیلی

همین یدونه بچه رو بتونیم براش یه آینده خوبی براش درست کنیم هنر کردیم .با این وضعیت مملکت یا جنگه یا اقتصاد داره بیداد میکنه.واقعا همه چیز ترسناک شده ،چجوری میتونین به بچه دوم فکر کنین...
بله برای اونایی خوبه که شرایطشو دارن ،اگه شرایطشو دارین بد نیست اما وقتی از همه نظر شرایطشو ندارین بهش فکر نکنین

من قبل مهرسام‌میگفتم بچه ۳ تا الان همین یکی واقعا موندم

من دوتا بچه دارم با فاصله ۷ سال،خوبه با هم بازی میکنن البته فاصلشون کمتر بود بهتر میشد ولی دیگه قسمتمون اینجوری بود

من خودم حالا حالاها شرایطش رو ندارم از نظر روانی و عاطفی و...مالی هم همسرم فعلا اوکی نیس،وضع مملکت هم که بی صاحابه اون موقع با عقلم تصمیم میگرفتم همین یکی رو هم نمی آوردم،ولی حالا شکر،میخوام پسرم ۶ به بعد بشه اون موقع تصمیم میگیرم یکی دیگه بیارم یا نه

تک فرزندی واقعا ظلم به بچه ست

من میگم تک بمونه کلا،نه اعصابشودارم نه شرایطشونه علاقشو😫

من بهش گفتم اگه تو حامله میشی من مشکلی ندارم🤣🤣🤣🤣
چون بارداری پرررررر استرسی داشتم و دلم نمیخواد باز استرس داشته باشم
تمام بار فشار دوران بارداری و بزرگ کردنش با مادره پدر فقط لذتش رو میبره

دوتا پسر دارم بچه دومم منو به فنا داده خیلی خیلی اذیتمون میکنه اصلا استراحت نداریم پسر اولم فقط خوشحاله که هم بازی داره اکثرن هم بازیاش میریزه بهم ولی چیزی بهش نمیگه

تک فرزندی ک دوس ندارم واقعا

هرگز ابن ظلمو در حق بچم نمیکنم تک فرزند باشه مگه پدر مادر چندسال پیش بچه هستن به بعدش فکر کردی نه خواهزی داره نه برادری هیچکس هیچکس تنهاس کن شوهرم تک فرزنذه همیشه میگه ظلم نمیکنم به بچه که جور کش من بشه

ما هم قبل اینکه پسرم به دنیا بیاد همش می‌گفتیم دوتا بچه میاریم ولی الان میگیم دور از جون غلط بکنیم

من دوتا دارم از وقتی دومی راه افتاده
باهم بازی میکنن پسر دومم از تنهایی دراومده دعواشونم میشه ولی عادیه 😁
سختیشونم همون ۱ سال اوله

ما که ۱۳ سال پیش که ازدواج کردیم تصمیمات یه بچه بود الان مطمئنیم دیگه والا من رد دادم خسته ام همسرم بچهوخیلی دوست داره ولی از دقتی بچه دار شدیم میگت همین یکی واقعا بسه .الان بخدا استراحت نداریم یه ریز داره زار میزنه

سوال های مرتبط