سلام دوستان
من تو شهر غریبم بعد پنج ماه اومدم خونه مادرم بچم به طرز وحشتناکی چسبیده به من یک سالشه
اصلا نمیتونم از بغل دستش جم بخورم‌حتی برم تو اشپزخونه یه لیوان اب بخورم یا دسشویی برم
با وجودی که عین تو خونمون براش توضیح میدم که دارم میرم جیش کنم یا از تو اشپزخونه براش بای بای میکنم تا از کنارش بلند میشم هنوز یه قدم نرفتم چنان گریه ای میکنه زجه میزنه پاشو میکوبه زمین تا برگردم بغل هیچ کس هم نمیره
در صورتی که تو خونمون اصلا اینجوری نبود دارم دیوونه میشم دو روزه اومدم
کسی تجربه یا راهکاری داره؟

طبیعیه چون فضا واسش اشنا نیست و غریبی میکنه .. کم کم خودش اروم میشه و بغل بقیه هم میره .. به خانوادت بگو اروم اروم باهاش اشنا بشن تا نترسه و غریبی نکنه

به جدا کردنش اصرار نکن حتی باهاش همراهی کن خودش کم کم از پیشت بلند میشه و جدا میشه.

۵ماه شده برات هنوز یادنگرفته پیشه کسی بمونه

کم کم عادی میشه. فقط کسی به زور نخواد بغلش کنه. فقط هر کس اونجا هس بافاصله باهاش حرف بزنه با حالت بچگونه. ادا در بیارن. طوری که بخنده از دور. کم کم باهاشون دوست میشه.

دختر منم همینطور بود ماه محرم دیگه بعد سه چهار روز خوب شد کم‌کم درست میشه... اینکه خونه خودمون کلا تنها بود هم خیلی مهم بود یهو اومد تو شلوغی اذیت میکرد

طبیعیه کم کم براش عادی میشه پسر منم همینجورع

عادت میکنه داره غریبگی میکنه
پسرم این مدلی بود چند روز رفته بودیم شهرستان
اینم بگم پسرم جدیدا خونه خودمونم مثل کنه چسبه بمن

میتوتی خونه رو کامل بهش نشون بدی تا یادش بگیره و اعضا خونه رو بهش معرفی کن و وسیله بازی بذار بغل مامانت تا هواسش پرت اسباب بازیه بشه

. بنظرم وقتی بهش گفتی کجا میرم اسباب بازی بذار جلوی دستش ک سرگرم باشه بعدم ک رفتی یواشکی نگا کن ببین واکنشش چیه