۷ پاسخ

عزیزم اولش سخته منم شب اول تا صبح نخوابیدم ولی چون خودم استرسی ام توی اتاقش میخوابیم که اگه صدام کرد سریع برم پیشش

خوشبحالت ک موفق شدی جداش کردی منم میخام از خودمون جدا بخابونمش ولی نمیدونم چطوری و از کجا شروع کنم
الان خیلیا میان میگن کار اشتباهیه ولی ب نظر من کار درستیه

منو شوهرم بیست روز پیشش خابیدیم که عادت کنه بعد اومدیم تو پذیرایی خابیدیم کلا از وقتی حامبه شدم تو اتاق خودمون نمیخابیم تو پذیرایی میخابیم منم اون شبی که جدا شدم کلی گریه کردم خاستم بیارم پیشمون شوهزم نذاشت کفت کلی زحمت کشیدی عادت کرده به اتاقش بد عادتش نکن

اگع راحت میخابع نگران نباش درسته مادری دلت پیششع ولی مستقل خابیدن خوبه
شبا هر چند ساعت بهش سر بزن
خواستی نزدیک صب برو پیشش

والا دختر من تا صبح چند باری بیدار میشه نمیشه که جداش کنم و اینکه یه بچه ۱۰ ماهه رو چرا جدا کنی الان بچه اس بزار بزرگ شه ۴یا۵ ساله بشه بعد

بچه وسط من و باباش میخابه. بچه چندماهه چی میفهمه که جداش کردی

والا من اتاقشم جدا نکردم ، گهواره گرفتم ۴ ماهگیش دوبار تو گهواره خوابوندم دلم تنگ شد گهواره رو جمع کردم دوباره پیش خودم خوابوندمش ، اگه راه داره جداش نکن ، خوندم جایی که جداکردن نوزاد از مادرش حاصل انقلاب صنعتی اروپاست که مادرها بتونن برن سرکار و کار درستی نیست

سوال های مرتبط