سلام خانما ما یه سگ داریم حدود دوساله پیشمونه از اوایل بارداری همسرم میگه واگذارش کنیم وقت نمیکنیم بهش رسیدگی کنیم مثل قبل ولی من بیش از حد بهش وابسته شدم از طرفی هم اصلا سختی نداره برام فقط ریزش موهاشه که یکم اذیت میکنه بنظرتون چیکار کنم خیلی بحث داریم سر این موضوع 🤦🏻‍♀️

به نظرم برای کاهش آسیب هرچه سریعتر نسبت به واگذاری ش اقدام کنید. یه تراپیست و روانتحلیلگر کودک میتونه خیلی خوب و با جزئیات به شما و همسرتون توضیح بده شما با تصمیم به فرزندآوری چه تضمین خوبی نسبت به آرامش روانی آینده خودتون دادید و امید و آرزو های زیبا برای فرزندتان میتونه بهتون انرژی مضاعف بده و جایگزینی و انتخاب بارداری ایمن و در آینده کودک سلامت روحی و روانی به جای حیوان خانگی درسته در نگاه اول خیلی دشواره ولی بعد از مدتی متوجه میشید صدها هزار بار زیباتر و عاقلانه تر از نگهداری اون هست.
نکته دیگه راجع به نگهداری ازش هست که همسرتون دقیقا درست میگن که نگهداریاز سگ زمان‌بر و تمیزکاری با وجود نوزاد خیلی ضروری هست که این امر با تولد نوزادتان خیلی خیلی سخت میشه چون نوزادتان مراقبت ۲۴ ساعته لازم داره

سلام عزیزم گناه داره تو رو خدا اینا احساس دارن این همه وقت محبت دادن و گرفتن آسیب میبینن
من سگم پنج سال و نیمش بود دخترم به دنیا اومد موقعی که باردار بودم اعصابم بهم ریخته بود یه سریا هی میگفتن ردش کن همسرمم گاهی میگفت از اول جلوی همه وایسادم گفتم این بچه اولمه کسی حق نداره بگه الانم خدا رو شکر تو این پنج ماهه که مشکلی نبوده انشالله از این به بعد هم اوکی. باشه فقط واقعا از وقتی بچه به دنیا اومده رسیدگی و وقت گذاشتن براش کمتر شده اونم کسایی هم که یه بچه دارن دومی میاد به اولی کنتر میتونن برسن طبیعیه درست میشه بعد یه مدت

سلام عزیزم در کل نگهداری از حیوانات به صورت عام برای خانم باردار ریسک بالا داره چه پرنده که ریزش پر و چه حیوان خانگی سگ و گربه که مو ریزه داره. به لحاظ روانی هم الویت اصلی وابستگی و دلبستگی مادر و جنین هست که تو دوران بارداری پی ریزی و شکل گرفته میشه و تا پایان عمر ادامه داره . آسیب جدی وجود سگ در کنار زن باردار خطر جدی روحی روانی برای جنین هست.

ریسکش بالاعه نگه داشتنش آبجیم دوتا داشت همه خانواده بهش وابسته بودیم ولی بچش به دنیا اومد چون به بچه توجه میکردیم سگش حسودیش میشد ترسید در آخر مجبور شد واگذار کنه خیلی سخته ولی باید تحمل کنی 💔

گناه داره . نکنید ، این زبون بسته ها به ما وابسته میشن و واقعا آسیب میبینند ، همونطور که نسبت به فرزندی که به دنیا میاریم مسئولیم نسبت به این موجودات زبون بسته که وارد زندگیمون میکنیم هم مسئولیم عزیزم

اگر کسی غیر از خودت نیس به سگ رسیدگی کنه واگذارش کن هرچند گناه داره. چون مراقبت از نوزاد اوایلش خیلی سخت و وقتگیره دیگه نمیتونی به خودت هم رسیدگی کنه چه برسه سگت.

عزیزم همون ریزش موش ممکنه تو بارداری خدایی نکرده مشکل ایجاد کنه برات یا نی نی دنیا بیاد مشکلی پیش باعث حساسیت بشه در کل سختیشو ب جون بخر و واگذارش کن‌. جون بچه ت ک پاره تنته و از وجودته مهمتر از سگته

به همسرت هم بگو حالا هروقت بچه به دنیا اومد اگه دیدم نمیتونم براش یه فکری میکنم دیگه حرفش رو نزن روحیه ام بهم میریزه بچه تو شکمم احساس میکنه

من خودم زیاد از نگهداری حیوون خوشم نمیاد منتها میدونم این حس وابستگی دوطرفه ست چند وقت پیش تواینستا یه پیج دیدم انقد بچه باسلام دوست بود بازی می‌کردن تازه توخونه مرغ و خروس و اردکم داشتن