امروز ۱۲ شهریور ۴۰۴ ، ۱۲ سال از آشنایی من و همسرم میگذره ، به خودم تبریک میگم با صبوری و بخشش و گریه و اشک و لبخند تا اینجا این رابطه رو حفظ کردم ، قطعا یک طرفه نبوده اما من خیلی جاها کوتاه اومدم و گفتم این نیز بگذرد و چون میگذرد غمی نیست ،

امروز همزمان شد با واکسن دختر کوچولوم و پبت نام دختر اولم برای مدرسه.
خیلی جالبه که ۱۲ سال پیش عمراً همچین تصوری از آینده نداشتم، خدارو شاکرم خیلی زیاد

و بالاخره بعد از ۱۷ روز تاخیر واکسن ۶ ماهگی پناهمو زدیم ، هم‌خوشحال شدم که گیر اومد هم ناراحتم بچه رو تو درد میبینم که خوب طبیعیه،
ولی پریود شدم


درد و آه و اشک و خون باهم قاطی شده 😂😂😂
خدایا بهشتت رو تو این دنیا بهم نشون بده لطفا....🥲🥲

مقالات مرتبط

سوال های مرتبط