من فکر میکردم دیگه تو سن ۹-۱۰ ماهگی بچه ها زندگیم یه نظمی پیدا میکنه، والا هنوز هم همون وضع داغون اوایل تولد هست، نه میرسم غذا درست کنم، نه صبحانه بخورم، نکنه من زیادی دست و پا چلفتیم؟؟!!!

والا منم نمیرسم اصلا نمیذاره تکون بخورم کارای خودشم بدو بدو انجام میدم وقتیم خوابه از ترس اینوه بیدار نشه جیگم در نمیاد،من نمیدونم یا بقیه خیلی ررگن یا ماها تنبلیم ولی به هیچ کاری نمیرسم فقط بچه داری میکنم

قبلا که نمیتونست حرکت کنه دراز کشیده بود آروم منم یه ناهاری درست میکردم
الان چهار دست و پا میره فقط باید کنارش باشم تا به خودش آسیب نزنه به هیچکاری نمیرسم

ن تا زمانی که بچه ها راه نرفتن مستقل نشدن این وضع ادامه دارد

اینقدر ک شوهر من ساندویچ خورده هیشکی نخورده والا ما هم هفته ی بار خونه مرتب میکنیم چاره چیه

اتفاقا اوضاع پیچیده تر شد هر چی بزرگتر شدن😅😅

نه بابا همه همینطوریم

منم اونطوریم😅

منم همینطوریمهرچی میرم جلو سخت تره.

تا ۲ سالگی فکرشو نکن که خوب بشه

عزیزم تنها نیستی هممون همینیم من امروز ساعت۱۲ تازه صبحونه خوردم از صبح هم هیچ کاری نکردم میخوایم اسباب کشی کنیم خونه ترکیده😑🤒

نه عزیزم ما دیگ با مرغداری قراره قرارداد ببندیم از بس تخم مرغ خوردیم🤣

نه گلی این چه حرفیه تازه از آب و گل درمیان و اذیتاشون تو این سن شروع میشه اتفاقا

همه همینجوریم خواهر

تنها نیستی عزیزم

من والا یه دسشویی حموم راحت نمیتونم برم یا میاد در میزنه بسته باشه گریه میکنه بازم باشه میاد تو🥴🥴