مامانا تو رو خدا کمکم کنین
راهنماییم کنین
پسرم پیش دبستانی نمیره
همش گریه میکنه میگه باید یکی از شما پیش من بشینین
همیشه اضطراب جدایی داره
میگه اگ پیشم بشینین میمونم تو کلاس
بخدا روز و شبم تیره و تار شده
چیکار کنم

مقایسه نکن دختر خوب همه ی بچه ها مثل هم نیستن

چند روزی باش
شاید عادت کنه

بچه داداش من خیلی وابسته هسن
پارسال پیش یک بود
فرستادن
نرفت نمیزاشتن مادر هم بمونه حداقل چند روزی جاش ت مهد
الکی پول شون هم مداد مهد نصف
امسال تابستان بردنش کلاس جدایی از مادر
امسال میره پیش دو
خوبه می‌ره

اول کلاس یکم بمون یعد پشت در بعد حیاط اینجوری بگو اینجام نمیرم

مشکل منم هست

خوب پیشش بشین

هیچ نگران نباش یه مدت پیشش بمونی هی کم کم فاصله زیاد کتی مثلا یه روز کلاس پیشش بشین بعد روز بعد صندلی جدا بشین بعد دم در و حیاط عادت میکنه، دختر من که گریه میکرد اون موقع یه بار مدیر از ما کرفت در بست کفت برین خونه اینجوری بیشتر کریه میکنن واین شد دیکه دیدن کریه فایده نداره با بچها دوست شدن وعادت کردن الان دیک بزرک شده وقتی کلاس پیش دبستانی بود کریه می‌کرد

قبل از تعطیل شدنش برو بشین تا ببینتت بهش بگو اینجا بودی

ازچی بپرس ازش

چه مشکلی داره بچت مقایسه کردی فقط

باید تایم بذاری بگی مثلا امروز من نیم ساعت میشینم بعدش من میرم اگر گریه نکردی جایزه داری بستنی یا چیزی که دوست داره روز به روز کمترش کن تا عادت کنه

منم همین‌مشکل ودارم تازه نمیزارن ک بمونم پسرمم خودش دستشویی نمیتونه بره

نگران نباش تا یک ماه اول همینجوریه