لعنت به من که مادر بدیم وقتی خیلی زیاد اذیتم میکنه دیگه کم میارم و سرش داد میزنم و بعدش انگار نه انگار وقتی خیلی عصبیم میکنه یکی میزنم تو دستاش خدا منو بکشه

تا الان هرکاری رو کردی فراموش کن.و هروقا عصبی شدی به این فکر کن.اون هیچ گناهی نداده فقط بچه س و خوب. بدو نمیدونه هنوز.البته این شرایط برای اکثر مامانها اتفاق میفته و تنها نیستی.میتونی جملات مثبت فکر کتی بگی من میتونم مادر خوبی باشم با بچم با حوصله مهربانی برخورد کنم.تا خود به خود ذهنت آروم بشه و در واقعیت همین طور رفتار کنی و خودتم عذاب وجدان گذشته رو نداشته باشی

خیلی مادر سالمی هستی خیلی واکنشت طبیعیه گاهی تو نبود اعصاب و اون لحظه های پرسروصدا....هممون همین کار میکنیم،چون کمک نداریم،ما هم انسانیم،به چند ساعت آرامش در روز نیاز داریم،مادر بودن یه شغل پر استرسه و کل روز بدون توقف ما رو درگیر خودش میکنه

منم از این اشتباه زیاد کردم خیلی هم واقعا بابتش ناراحت و عذاب وجدان میگیرم ولی ...

تو اون لحظه محیط ترک کن....من یه جاهایی که دیگه خیلی عصبی میشم سریع میرم تو اتاق یه جوری که بچه نبینه با مشت میکوبم به بالشت تخلیه میشم نفس عمیق میکشم میام بیرون...به نظرم امتحان کن

منم خیلی زود عصبانی میشم ولی اگه ما نتونیم رو عصبانیتمون کنترل داشته باشیم بچه هامونم ازمون یاد میگیرن دیگه پس فردا میزننمون یا داد میزنن بعد باید بهشون بگیم داد نزن یا کسی رو نزن چرا این بچه انقدر بده ، از خودمون یاد میگیره ، من تو اون لحظه به این فکر میکنم که این خیلی کوچیکه و چقدر خواسته های کوچیکش یا کارای اشتباهش در مقابل عشقی که بهش دارم پوچه ،میرم تو اتاق خواب یکم اروم بشم اب میخورم اهنگ میزارم خیلی سخته خیلی ولی عواقب کارمون بدتره اگه جلوشو نگیریم

منم خیلی عذاب وجدان میگیرم چیکار کنیم خب ماهم آدمیم اذیت میشیم فقط خداکنه تو ذهنشون نمونه 😓😓😓

منم عصبی میشم ایحورم ...و‌بشذچدت عذاب وجدان دارممممممممممم