۱۰ پاسخ

من دو تا دارم تو شهر غریبم تا الان هیچ احدیم کمک نداشتم . ولی شکر راضیم . سخته خیلییی سخت مغزم متلاشی میشه گاهی اوقات ولی بازم تموم سختیاش و به جون میخرم

منم به شدت باهات هم نظرم اصلا هیچ جوره نمیتونم به بچه دوم فکر کنم اگه ناخواسته هم خدایی نکرده پیش بیاد ۹ ماه فقط طول می‌کشه تا قضیه رو هضم کنم که بفهمم یه بچه دیگه قراره بیارم
کاش راهی بود که باهاش می شد آدم هیچ جوره حامله نشه😂

خواهر شوهر من بچه هاش اروم بودن مریضی و بستری و اینا نداشتن سومی ام اورد ولی بچه سقط شد ولی من از روز تولدش همش مریض ۵ بار بستری شده پارسال دیگه اخرین بستریش بدنش جواب نمیداد به انتی بیوتیک و دکتر ها گیج شدن با این اوصاف دیگه من اسم بچه میارم به نظرت اگه یک درصدم بچه دوم میخواستم الان منفی ۱۰۰ درصده همه موهام سفید شده منی که دنیا به هیجام نبود

من یدونه دارم همیشع میگم کاش همینم نمیاوردم کلی توزندگی پیشرفت میکردم پول پیش خونمو بیشتر میکردم دوجابیشتر باهمسرم میرفتم ماشینمونو عوض میکردیم هروقت زندگی ب حد نساب میرسید میاوردم پسرمم ازوقتی بدنیااومد خیلی اذیتمون کرد تااخرعمرهمین یدونه بسمونه مگرررر گنج پیداکنیم خیلللی پول دارشیم ک دوسه تاکمکی بگم بیان 🤣🤣

من دوتا پسرام پشت سر هم دنیا اومدن گذاشتم کامل بزرگ شدن پسرم اولم کلاس هفتم و دومم کلاس پنجم بود که اقدام کردم دخترم بدنیا اومد خداروشکر هیچ مشکلی نیست

منم دوتا دارم هیچ کمکی ندارم هیچ ها نه مادر دارم نه خواهر اما بازم خداروشکر میکنم بابت وجودشون

موافقم 👍باحرفت مغزمنم نمیکشه کلارد دادم

خب ظرفیت حوصله و اعصاب آدم ‌ها با هم فرق داره یکی شاید خیلی بچه دوست باشه دوست داره دورش شلوغ باشه

من ی دونه دارم دهنمو صاف کرده.یا بچه های اونا ساکتن یا ما بچه هامون غولن

شایدم ناخواسته میشه

سوال های مرتبط