۱۱ پاسخ

اون بچه به فکر بازی و شیطنت چ میدونه این چیزارو حساس نشو زیاد

مال من همش ب من چسبیده
بابام ک میبینه اصلا انگار من غریبم:/

سلام مامان عزیزم❤️
واقعا بهت تبریک میگم چون تو تا الان موفق شدی که به بچت دلبستگی ایمن یاد بدی.
اینکه میدونه هستیی.میدونه حتی اگر هم بری و نبینتت برمیگردی.
این اصلا دل شکستن نداره این نشونه سلامت روان بچته.ببین بچه هایی که دلبستگی ایمن دارن خیلیی مستقلتر از بقیه بچه ها کاراشونو میکنن.این نشونه بی محبتی نسبت بتو نیست.

عزیزم یه نکته ای که هست این خیلی نشونه خوبیه یعنی وقتی تو خونه ای و باهاش تنهایی تونستی از محبتت سرشارش کنی و این احساس امنیت بهش بدی که اگه پیش بقیه هم وقت بگذرونه تهش شما منتظرشی و با آغوش گرم ازش استقبال میکنی
این بچه چون خیالش از شما راحته با بقیه ارتباط خوب میگیره

اره مادرمو میبینه منو فراموش میکنه

عزیزم بچه چون پیشش هسی خاطرش ازت جمع هست .به نظر من اینجوری گاهی میتونی بزاریش پیششون و بری برا خودت یساعتی راحت بیرون بی هیچ دغدغه ای

دقیقا انگار داری از پسر من حرف میزنی 🤣🤣🤣🤣
بزور محل میده به من حالا کافیه بریم خونه مامانم اصلا سمت من نمیاد منو میبینه انگار جن دیده 🤣🤣🤣

باهاش بازی میکنی؟
زمان با کیفیت(همه حواس با بچه باشه، گوشی. کار، حرفزدن با کسی، بین بازی و صحبت با فرزند نباشه) داری باهاش؟
داد میزنی سرش؟

بله عزیزم
نهایت موندن تو بغل من پنج ثانیه هس اونم ب زور آنقدر دست و پاشو سفت میکنه میزنه عینکم از چشمم درمیاد
مواقعی گ لباس میپوشیم برای بیرون جیغ میزنه بغلم کنید بریم

درکت میکنم عشقم اینا همه از کمبود محبت از طرف شوهر میاد منم تو این شرایطم ولی باید یچیزی رو بقیولونیم ب خودمون
اونم اینکه بچه ها اومدن ک ما عشق بی پایان و بی حد و مرز واسشون بذاریم و محبت بهشون بکنیم نباید توقع محبت متقابل داشته باشیم
منم وقتی پسرم کمتر میاد سمتم دلم می‌شکنه ولی خودمو قانع میکنم ک من ماااادرم و محبت باید از طرف من باشه

سلام عزیزم ما یه کانالی داریم به اسم غذای کودک در روبیکا با بیش از 2700 مادر دوس داشتی عضو شو بدردت میخوره ✨
❤️@food_babyy

سوال های مرتبط

مامان دردونه مامان دردونه ۱۶ ماهگی
درباره بازی- ۸
من خیلی دنبال این بودم که هم سن و سال پسرم پیدا کنم تا باهم بازی کنن. ولی تجربه ام نشون داد که این سن برای هم بازی شدن خیلی زوده. مطلبش رو هم خوندم که بچه ها تو این سن بازی نمیکنن. یه پدیده ای هست به اسم بازی موازی. یعنی هر کدوم برای خودشون بازی میکنن.
بچه های کم سن تر ، بچه های بزرگتر و بچه های دقیقا هم سنش رو امتحان کردم.
کلا از دیدن هر نوع بچه ای خوشحاله☺️
بچه های کوچیکتر رو دوست داره نگاه کنه و ناز کنه و دست بزنه. بچه های هم سن خودش خوب میتونن با هم راه برن، بیشتر با هم به به میخورن و دبنال هم راه میفتن و سر اسباب بازی دعواشون میشه😅
بچه های حدود ۲ یا ۳ سال خیلی تجربه جالبی نبوده. چون خیلی تو اون سن بچه ها بچن و همینطور لجباز و خودمحور میشن.
بچه های سن بزرگتر حدود ۴ یا ۵ و ۶ هم با دخترا بهتر کنار میاد.مواظبشن. رعایتشو میکنن. پسرها خیلی ورجه وورجه دارن تو این سن انگار‌ یه جا بند نمیشن که البته طبیعیه.
بچه های بزرگتر که دیگه مدرسه ای شدن هم خیلی دوستش دارن خیلی توب مواظبشن. ولی خوب دیگه پسرم نمیتونه به اون صورت باهاشون بازی کنه.
و اینکه تو این سن باید حتما بازی با نظارت و دخالت بزرگترا باشه. باید اگه دعواشون‌میشه دخالت کرد حتما.
سن پسرم ۱ سال و ۴ ماهه.
و از همون موقعی که میتونست بشینه قرارهای دوستانه براش میذاشتم.
الان چندتا دوست داره که خونمون میان و خونشون میریم. فکر میکنم بیشتر دوس داره که نی نی بیاد خونمون و باهاش تو اتاقش بازی کنه. ولی رفتن به خونه بقیه و اسباب بازی های جدیدم خیلی براش جالبه.
خانه بازی هم بردمش چند بار. از وقتی تونست خوب راه بره. ولی با کسی هم بازی نمیشه. خودش بازی میکنه ولی بودن تو محیط بچه ها رو مسلما خیلی دوست داره.