حالم داره از بچه داری بهم میخوره.دخترم از وقتی به دنیا امد تا حالا همش یا گریه میکنه یا جیغ میزنه.یا برای خواب لج داره.
همش حس میکنم روانی شدم.از بس داره بهم فشار میاره،حالمو از هرچی بچس بهم زده.
انقدر خستم که حاضرم بمیرم بلکه یکساعت مغزم اروم بشه،همش زیر گوشم جیغ میزنه،پیش هیچکس نمیمونه جز مادرشوهرم و عمش و‌باباش.میام خونه مامانم ۲ روز بمونم مرده و زندمو میاره جلو چشمم،یک دقیقه پیش مامانم و خواهرام نمیمونه،همش زر زر میکنه،انقدر خستم که فقط میخوام بشینم گریه کنم

حق داری واقعا
اگر پیش مادرشوهرت میمونه گاهی بزار پیشش و برو یکم بیرون بگرد کافه برو خلاصه تنها باش تا کم کم حالت بهتر بشه

عزیزم بچه همینه
دخترای من گریه عو ترین بچه هستن
پیش هیچکسم نمیمونن هیچکس
دوتام هستن

واقعا چرا بچه دارشدیم خیلی سخته منم دیگه بریدم همش بچه داری کارخونه

بخدا منم همین حسو دارم
گاهی ب جنون میرسونه منو سرش داد میکنم ای خدااااااا کی اینا درست میشن
پسر من فقط پیش من و باباش میمونه
شوهرمم ک صبح میره سر کار غروب میاد، دو ساعت میگیره میخوابه شبم ک همش تو گوشیه بچه رو نگه نمیداره، ولی همین ک شوهرم هست یکم احساس مسئولیتمو کم میکنم ب کارام میرسم

همه روانی شدبم عزیزم چه میشه کرد سخته دیگه مادر شدن
خدا بزرگه