مامان تانیا مامان تانیا ۱ سالگی
مامان دِنیز🌊 مامان دِنیز🌊 ۲ سالگی
یه نظریه نامحبوب دارم. به نظرم بچه هایی که ریزن. همیشه همینجوری میمونن. یعنی فرقی نمیکنه شما چی بدی چیکار کنی خودتوهم جررر بدی همینن. تنها راهش اینه فقط کنار بیای. وگرنه یهو به خودت میای میبینی دوساله داری میدوئی! هیچی به هیچی! بعد یه جا اتفاقی یه بچه همسن دخترت میبینی چهاربرابر دخترت. از مامانش میپرسی چی بهش میدی؟ هیچی! نون خالی! غذای سفره! مولتی هم نخورد اصلا ندادم اهنم دندوناش سیاه میشد ندادم! بعد هرکی ببینه اون میشه مادرنمونه. تو میشی مادر ناشی!! تو نتونستی خوب بزرگش کنی! بقیه ندیدن ولی من میدونم چقدر دویدی از اب قلم و میکس مغزیجات مکمل انواع مولتی هزار کوفتوزهرمار دیگه. از منی که خودمو به دری زدم به تو نصیحت! ولش کن. نمیشه. من تا تهشو رفتم‌ ته همه چیو رفتم هرکاری بگی کردم هر هزینه ای بگی کردم نمیشه. کاش هربچه ای به دنیا میاد سالم به دنیا بیاد. بدون ضعف گوارشی بدون الرژی بدون رفلاکس. شانس ماهم این شده. کم وزن ضعیف دم به دیقه مریض رفلاکسی و هزار درد دیگه.
چه میشه کرد!