۱۲ پاسخ

والا ما بچه بودیم هممون تو هال با ننه اقامون تو هم توهم میخ‌وابیدیم هیچ اتفاقی ام نیوفتاد ،منم حقیقتا نمیتونم ،از شوهرمم نمیتونم جدا بخوابم اون که دیگه بچمه

وای نکن تروخدا بچه ۶ ماهه گناه داره.. من کنارمه تا صبح باید چکش کنم اناق دیگه باشه که دق میکنم

من جدا کردم ،با احترام به نظر بقیه مامانها ،این حرفای گناه داره و... بچه لس زوده ،همش دوستی خاله خرسه اس ،اونم بخاطر حس مادری خودمون ،چون الان تو سنی هستند که نه ترس از تنهایی نه تاریکی دارند هر چی هست از درون ما ،نمیگم که برای من سخت نبودا ،من پشت در اتاقش گریه میکردم ،اما سوای یه مادر بودن و حس هام ،همیشه سعی میکنم اون چیزی که برای بچه خوبه رو انجام بدم نه اونکه دلم میخاد ولو اینکه خیلی برام سخت باشه ،اگر مشاوره میبری فقط حرف اونو گوش بده از کسی نظر نخاه ،این نظر و تجربه منه عزیزم

به من گفتن که بچه رو ببر اتاق خودش بخوابونش خودت پایین تختش بخواب یه مدت باباش بیاد پیشش بخوابه اگه خیلی نا آرومی کرد مامانش بره پیشش کم کم عادت کنه نه یهو ببری بزاریش اتاق خودش تا اون موقع هم بزرگ تر شده

نه،پیش خودم میخوابه،زوده،خیلی کوچیکن تازه دختره من تاصبح چندبارشیر میدم بهش

جدا کردن نوزاد به امادگی نوزاد و مادر وابستس چون از ۶ ماهگی اضطراب جدایی شروع میشه میگن شروع کنید ک بعدا اذیت نشید اما ما از اونور سندرم خفگی درخواب را تا ۱سالگی داریم مخصوصا تو بچه های رفلاکسی.از طرفی اولین کسی که اضطراب مادر را درک میکنه نوزاده و گاها همین امر باعث میشه بدخواب بشه من خودم میخوام این کارا کنم از ماه دیگه فاصله خوابمو با بچم کم میکنم روزا تو بیداری و خواب تو اتاقش میذارمش و هی چکش میکنم و اروم اروم امادش میکنم و بعد ۱سال کامل جداش میکنم اینم بگم ک ما از اول بچمونا نیوردیم اتاقمون ما رفتیم اتاقش خوابیدیم

من جای خوابش جداس تو گهواره شه گهواره ش دیواره داره مام رو زمین میخوابیم ،بنظرم همین فعلا خوبه تا پسرم بره مدرسه جداش نمیکنم

من الان دارم شیر شبشو کم میکنم
قطع که شد جاشو جدا میکنم
سعی کن مادری باشی که دلسوزی های زیاد مادرانه جلو پیشرفت و رشد بچه رو نگیره.
من پسر بزرگم باهم کاملا دوستیم و همه جور حرف و درد و دل باهم میکنیم ولی به جاش که باشه کاملا جدی و محکم و حتی سعی میکنم نقش بازی کنم که دلسوزی منو نبینه و ترحم برای خودش نخره
ماشالا هم خیلی مستقله

منم جدا نمیکنم هرموقع خودش احساس مستقل بودن کنه اتاقشو جدا میکنه

ظهرها که میخوابه حتما حتما ببرش تو اتاقش بخوابون

اروم اروم جدا کن اگه پیشت میخوابه رو تخت
بزار تو کنار مادری
بعد یک هفته کنار مادری رو از تخت چند متر فاصله بزار بعد دوهفته از اون فاصله تر
اینجور کنی خودتم عذاب نمیکشی

به نظرم که جای خوابش جدا باشه از الان برای اتاق زوده...

سوال های مرتبط