یه مدته بچم به شدت شیطون شده از وقتی تونست یکم حالت چهار دست و پا بگیره و جابجا بشه به شدت بد شده جرئت ندارم از بغلش پاشم یا اگم رفتم پشت سرم گریه می‌کنه و میاد تا حتما بغلش کنم. بغلش هم که میکنم بهونه الکی گریه می‌کنه. شبا از درد بدن که اینقد اینور اونور انداخته خودشو نمیتونه بخوابه به بدبختی میخوابونمش. وقتیم از خواب بیدار بشه سریع خودشو میندازه رو زانو و د بدو بریم. خستم کرده استراحتم کم بود حالا عصبی هم دارم میشم از بس گریه گریه گریه. نه دلدرده نه دندون فقط بهونه الکی میگیره. کسی بوده مثل من باشه؟ تازه به بقیم که میگم عوض درک کردن که بیان یکم نگهش دارن من آروم بشم میگن بچه ست دیگه تو مشکل داری بیخود می‌کنی عصبی بشی. بخدا یه قلوپ آب نمی‌رسم بخورم بعد اینجورم قضاوت بشم. حالم خوب نیس فقط می‌خوام زار زار گریه کنم در ضمن موقع پریودی و قبلش هم نیستم فقط خستم خسته از گریه های الکی

منم همینم دخترم یک هفته است الکی گریه میکنه و غر میزنه نه میخوابه نه تو بغل آروم میشه نه میشنیه روانیم کرده به غلط کردن افتادم از اینکه چرا بچه دار شدم

عزیزم یه مدت باید خودتون کنارش بشینید
اسباب بازی بیارید باهم بازی کنید
وقتی خودش سرگرم میشه اصلا باهاش صحبت نکنید تا یاد بگیره تنهایی بازی کردن رو

خب شاید گریش یه دلیلی داره پسر من هرجامیرم دنبالم میاد حتی نگم برات دشوییم میرم دنبالم میاد پشت در دشویی گریه میکنه تا من دربیام

لجبازی می‌کنه اسباب بازی و پستونکشو پرت می‌کنه و گریه.لگد میزنه. هی میگم نکنه خدای نکرده بیش فعالی داشته باشه بعد میگم نه پسره عادیه ولی در این حد آخه. شبا از درد بدن و پا و گشنگی و تشنگی نمی‌دونم کدوم دردمو نگه دارم

عزیزم از کی سینه خیز یا چهار دست و پا کرد