مامان بودن چقدر صبوری میخواد...
چقدر نیاز به آرامش درونی داره...
و چقدر. به آمادگی روحی و روانی نیاز داره و حس میکنم من ندارم
و زود بوده برام
میشه یه چیز بگید بهم آروم شم🥺🥺

دقیقا باهات موافقم 🙂۲۴ سالگی مادر شدم و اصلا براش اماده نبودم واسه همین خیلی اذیت شدم

به نظرم ربطی به سن نداره
کلا وظیفه سنگینی هست

عزیزممم🥺
هممون همین حال رو داریم
من که بدون عجله و با آمادگی دو طرف اقدام کردیم برای بارداری خسته میشیم یه وقتایی

عزیزم همه ی مادرا گاهی احساس ناکافی بودن دارن ولی همشون بهترین مادر هستن واسه بچه هاشون و هیچکس نمیتونه مثل مادر بچشو دوست داشته باشه خدا بزرگه اینروزا میگذره و ما دلتنگته همین روزا میشه دلتنگ یه آغوش🥰🥺

برای من هم بود...۲۳ سالم بود دختر اولم بدنیا اومد و ۲۴ سالگی مادر دوتا دختر شدم ۲ تا پشت هم...تک و تنها...واقعا بریدم خیلی جاها به مو میرسه پاره هم میشه ولی موندنم بخاطر دخترامه

الان تو تنها این حس رو نداری
من ۲۴ سالگی مادر شدم اونم تو شهر غریب که هیچ‌کس رو نداشتم و البته آمادگی لازم هم نداشتم
اینو بدون که همه مادرها قوی هستن

همه ما ی سری مشکلات ریز و درشت داریم ک روزانه داریم باهاشون دست و پنجه نرم میکنیم اما این ب این دلیل نیست ک نتونیم اوضاع زندگی رو کنترل کنیم ،
تو زن قوی هستی خودت دست کم نگیر ، یچه داری سخته ، خونه داری سخته ، هر کاری سختی خودشو داره مهم اینکه با صبرو حوصله جلو بریم با یک تلنگر ب خودمون ک اون طفل معصوم تو این دنیا فقط ما رو داره و نگاهش ب ماست ، بایستی ن زندگی رو برای خودت سخت کنی ن اوضاع رو اونطور بد ببینی ، خوشحال باش چون موقعیتی ک توشه ستید آرزو خیلی هاست تحمل کن روزهای خوب هم میاد

سلام مامانی چند سالته؟