سلام مامانا به شدت ناراحتم همبازی دخترم دخترای جاریم هستن ...بعد جاریم هم با ما قهره محل نمیده همسرم هم نمیزاره دخترم با بچه هاش بازی کنن جیگرم کباب میشه برا دخترم همش تو خونه میگه برم پیش اونا ..آخه من به بچه دو ساله چجوری بفهمونم اونا قهرن باباتم اجازه نمیده بری پیششون ...به همسرم میگم این بچس بزار بره بازی کنه گناه داره میگه نه هر چی میگم قبول نمیکنه شما بودید چیکار میکردید؟ من واقعا اینجور مواقع نمی‌دونم چیکار کنم تو یه ساختمون هم هستیم صداشون هم یکسره میاد دختر منم بدتر میکنه

بچه هارو درگیر قهر نکنید بزارید بره بازی کنه دوروز دیگ شما خوب میشین

من خودم مخالفم بچه رو وارد بازی بزرگترا کنی باید گذاشت بچه‌ها کار خودشونو بکنن ولی خب منم دخترم همش تو خونه تنهاست با من و پدرش فقط چند وقت یکبار که بریم خونه مادرم بمونیم یا وقتی شوهرم مرخصی باشه شب میریم خونه مادرش

عزیزم اگ با شوهرت قهرن تو قهر نکن مثل قبل رفت و آمد کن اگ اونا قهرن نمیخان شماهم برین دخترو و ببر بیرون پارک اسباب براش بگیز هیچ وقتم نزار بچه ات وابسته بشه براش توضیح بده ک نمی تونیم بریم پیششون

نه بازی با خودت فایده داره نه پارک نه خانه بازی هیچکدوم از بی قراری دخترت به هم بازی هاش کم نمیکنه تجربه دارم که میگم منم پسرم صدای بچه های خواهر شوهرمو میشنوه میره هرچقدرم که مشغولش کنم بازم میره
بزار بره بازی کنه گناهه انگار زندانیش میکنی

هیچی خودت بیشتر بازی کن
ببر پارک خانه بازی
ب دخترتم بگو فعلا نمیشه بری

وا خوب بچه رو چکار داره اخه

ببرش بیرون خونه بازی یا پارک