ده روز دخترم و خودم و شوهرم مریض بودیم تو این مدت چون خیلی حس و حال نداشتم هم باید به شوهرم رسیدگی میکردم هم به دخترم هم اینکه خودم جون نداشتم..مجبور شدم برای دخترم کارتون بزارم که اذیت نکنه بزاره به کارام برسم...حالا بدجور معتاده تلوزیون شده جوری که از خواب بلند میشه میگه پویا بزار..به به ای بزار... گریه میکنه همش میخواد براش کارتون بزارم..اصلا خودش نمیره بازی کنه...منم باهاش میرم بازی میکنم ده دقیقه بعد باز گریه میکنه میگه تلوزیون روشن کن..جوری که اگه روشن باشه صبح تا شب میشینه پاش...نمیدونم چه جوری از سرش بندازم... خیلی خستم الانم پریود شدم..هنوز بدنم بی جونه این بچه هم همش داره اذیت میکنه...

یه مدت بزاری براش تکراری میشه دیگه انقد پیگیرش نیست
چون براش تازگی داره خیلی اسرار داره
دختر منم میبینه ولی ییشتر علاقه به گوشی داره اونم بهش میدم ولی یکم که میبینه میگم چشمات درد میگیره باید بری دکتر خودش خاموش میکنه

تجربه به من ثابت کرده نسبت به کارهای دخترم حساس نباشم اونارو کمتر تکرار می‌کنه مثلاً زمانهایی که بهش نه میگم واسه لجبازی با من کارهایی که قبلاً بهش تذکر دادم بد رو انجام نده رو جلوی چشم من انجام میده چون نقطه ضعف منو فهمیده و من به خودم عادت دادم که بی توجه باشم البته سخته ولی اینطوری بچه تغییر رفتار رو خودش یاد میگیره.

پسر منم ت تلوزیون روشن میشه میگه بزن کودک بعد میزنم نگاه نمیکنه ولی تا شبکه رو عوض کنم میاد گریه زاری بزن کودک دائم باید رو برنامه کودک باشه چون اهنگ میزاره و شعرهای کودکانه دوست دارن حالا شاید اصلا نگاه نکنه ولی همین که صدا کودک میاد کافیه براش