سلام مامانای عزیز.. من مامانم اینا میگن بچه که بدنیا اومد بعد یکی دو هفته باید بریم شیراز جون نمیتونن بمونن پیشم خودشون میگن شما باید بیاین و یکی دو ماهی بمونین تا بچه یکم بزرگتر شه و جون بگیره بعد برگردی... ولی شوهرم میگه نمیشه و نمیذارم پاشی بری ینی چی و مگه همه چیکار میکنن خب خودمون که هستیم برای بچه... منم میگم از طرفی اگه کمکی باشه خب خیلی بهتره و راحتتره ولی اینگه بخام خکنه زندگی و شوهرو ول کنم برم دو ماه اونجا اصلا راحت نیستم باهاش... بعد شوهرمم میگه بچه رو که نمیشه برداری بری و این مراقبت و دکتر و واکسن و اینور اونور داره و باید همینجا ببریم... خب میشه اونجا هم ببری بچه رو ولی برگردیم دوباره باید از اول اینجا دکتر پیدا کنی و پرونده ببری و .... دوس دارم کلا بچمو یه جا ببرم دکترش دیگه بشناسدش.
بنظرتون چیکار کنم شما جای من باشین میرین اونور یا میمونین خودتون با بچه یه کاری میکنین و راه میفتین؟؟ 🫠🫠🫠🫠 خیلی موندم توش

۲۲ پاسخ

بنظرم همون چند روز اول کمکی داشته باش ،بعدش خونه خودت بمون بزار از همون اول شوهرتم یاد بگیره کمک کنه ...

منم خانواده ام نمیتونن بیان مادرم نمیتونه چون خودش مریضه اوناهم میگن تو بیا پیش ما چند ماهی بمون و برو ولی شوهرم اجازه نمیده میگه ن موقع بدنیا اومدنش خودم باید باشم منم موندم چیکار کنم 🫤

اگه سزارین باشی انشاله بعد یه هفته تا ده روز میتونی خودتم کاراشو کنی بهتره بمونی خونه خودت همسرت کمک بحالت باشه بهتره چون اونم احتیاج بهت داره مسافرت واست سخت میشه واکسن اینا اینور بزنی بهتر تا اونور

من سر بچه اولم مادرم ۱۰ روز بعد زایمانم رفت اصفهان دیگه کسی روهم نداشتم تهران کمکم باشه بهم گفت بیا بریم قبول نکردم دقیقا مثل شما ولی خیلی چیزا یاد گرفتم ولی باور کن تنهایی خیلی سخته بخصوص اگه بچه اولت باشه بنظرم بری بهتر تا یکم یاد بگیری چون واقعا سخته تازه زایمان کرده باشی بخوای هم بچه داری کنی هم خونه داری هم شوهر داری بری بهتره

عزیز دلم چه خبره دوماه شوهرت رو تنها بزاری خواهرانه بهت میگم تو این دورو زمونه دو روزم شوهرو نمیشه تنها گذاشت چه برسه به دو ماه

اینکه بعد زایمان بهت خوب برسن خیلی خیلی خوبه هم خودت راحت‌تری هم بچه ولی همون دوهفته ی اول ک بهت برسن بعدش انشاءالله خودت سر پا میشی شوهرت و نمیخواد با این اوضاع جامعه بذاری بری بمون مثل اکثر خانمای ک زایمان میکنن. و غریب و تک و تنهان تو اون شهر

بنظر من خونه خودت از همه جا بهتره عزیزم مامانت دو هفته بمونه پیشت که عالی میشه تا دوهفته بگذره خودت خوب میشی و میتونی به بچتم برسی

عزیزم منم از مامانم دورم ،،۱۰روز اول پیشمه بعدش دیگه خودم باید کارمو کنم

من بعد دو هفته تنها موندم سخت بود شوهرم نمیذاشت برم خونه مامانم تا چهل روز فاصله خونه مادرم تا من ده دقیقه هست خلاصه سخت بود اما خود ساخته شدم همه چیز بچه رو خودم یاد گرفتم گاهی زنگ میزنم از مادرم میپرسم نترس تو میتونی

صدرصد میمونم خونه خودم

من باشم نمیرم بعد یکی دوهفته خودت سرپا میشی بنظرم میتونی از پسش بربیای بعدم من شوهرم اصلا اجازه نمیده ی روزم تنها جایی باشم چه مامانم باشه چه مامانش دیگه فکرکن از نوزادی بچه بخواد دور باشه یکی دوماه نبینه بچه رو چون کارش اینجاست یا به قول خودت برای دکترش باید پیش یکنفر بری که بچه رو بشناسه و کلی دلیل دیگه هست اگه سختت بود چندروز اونا بیشتر بمونن کمکت

خب همون ۱۰ روز دو هفته کافیه دیگ بعدش دیگ آدم نیاز ب مراقبت نداره
بعد فک کن دوماه اول ک بچه میاد شوهرت گناه نداره از زن و بچش دور بمونه؟ بعد تو سخت ترین شرایط ک دوماهه اوله پیشش نیسی ک کمکت کنه عادت میکنه ب کمک نکردن
همه اینا ب کنار هرچقدر پدر و مادر و خواهر و برادر و ... خوب باشن باز آدم یه جا کم میاره از دلتنگی و ... بعد حرفی ک ب شوهرت میتونی بزنی ب کس دیگ نمیتونی بگی کاری ک اون میکنه برات شاید نتونی ب کس دیگ بگی برات انجام بده
من جای تو باشم نمیرم همون دو هفته کافیه بنظرم

منم مامانم تهرانه وشاغله وبرای زایمانم فقط تا هفته ی اول میمونه گفت بعدش من برم خونشون بمونم
اما منم خونه ی خودم راحت ترم
به نظرم بمون خونه ی خودت تامدتی که مامانت هست به خودت برس وسعی کن بچه داری هم ازش یاد بگیری وقتی رفت خودت کاراشو کن

عزیزم خودت رو پای خودت وایستا،من بچه اولم هجده سالم بود بیست روز کنار مادرم بودم بعدش خودم تنهایی بزرگش کردم،

من ترجیح میدم خونه خودم بمونم ، درسته سخته ولی خب میگذره ، ولی بازم باید ببینی خودت چطور راحتی و از پسش برمیای ...

بنظر من خونه خودت از همه جا بهتره فوقش ۴۰ روز مامانت بمونه بعدش خودت دیگه یاد میگیری

من میمونم خونه خودم، مامانم اگر تونست بیاد

عزیزم دو هفته ی اولو برو ب نظر من تنهایی خیلی سخته

در کل رسمه ک دختر بره خونه مادرش بمونه اینجوری ب نظر من بهتره برو بمون اما این همه مدت نه نهایتا 20 روز بمون خونه مادرت و برگرد و کاراتو خودت دست بگیر

من که از ماه هفتم تا الان خونه بابامم خیلی کمکیه برام واقعا تنهایی سخته

منم اردبیل زندگی میکنم مامانم ی ماه از شیراز اومده پیشم مونده ولی عقیده دارن ک من باید میرفتم خونه شون میموندم ولی من ب خاطر شوهرم نرفتم چون میدونستم ناراحت میشه و ب خاطر شغلش هم نمیتونه بیاد و فاصله هم زیاد، الان بچه م ی ماهه میشه تقریبا مامانم دلش میخاد با هم بریم شیراز برای ی سفر کوتاه خودمم دلم میخاد اما موندم چیکار کنم نمیدونم اصلا با بچه کوچک میشه رفت سفر یا نه، از طرفی برم برای روحیه خودم خوبه 8 ماهه ک نرفتم خونه ب خاطر بارداری الان نمیدونم برم یا بزارم بچه بزرگتر بشه

منم تو کرج کسی رو ندارم مامانم میاد فوقش ۱۵ روز میمونخ میره

سوال های مرتبط