۱۱ پاسخ

عزیزم منم سرکلاژم.خونه مادرم هستم.به نظرم هیچ چیز ارزش اینو نداره که بخوایم به تو دلی مون سخت بگیریم.شما که تا الانش تحمل کردی این چند ماه هم روش.مطمئن باش مادرت از ته قلبش خوشحاله که داره برای این دورانت قدمی بر میداره.انشاله زایمان که کردیم تمام این زحماتشون رو جبران می‌کنیم.من واقعا درکت می‌کنم .من گفتم ماه آخر برم خونه خودم که هم به بیمارستان نزدیکه هم کارای خونمون رو با کمک مادرم میرسیم.

ِغذا درست کردن خیلی سخته به نظرم بمون پیش مامانت ، اگه بیماری خاصی نداره عذاب وجدان نگیر اگه تو خدایی نکرده چیزیت بشه بعد اون دیوونه میشه

نه عزیزم ریسک نکن تمامیت خودت رو بزار بخدا منم عین زندانیها هستم تو خونه باز بیچاره مامانم تخت رو اورده سالن که بتونم مدام تی وی ببینم بخدا خودش هم عمل زانو انجام داده هم کمرش یکسره پلاتین با اون وضع جلوم خم و راست میشه همش عذاب وجدان دارم اما چه میشه کرد من نمیخوام برام بخاطر کم کاری خودم و استراحت نکردن عذاب وجدان بمونه

به نظر من استراحت زیاد هم آدم اذیت میشه برو خونه خودت یواش یواش کارهات را بکن اتفاقا یه مطلب خوندم مادرایی که تو دروا بارداری تحرک دارند بچه باهوش تر و سالم تری دارند

منم سرکلاژم ولی استراحت کمه خونه خودمم غذا میذارم ظرف میشورم کارای دیگه همه باشوهرم هست من ی دختر دارم همه کارش بامزه مجبورم بلند شم

عزیزم منم سرکلاژم یک هفته مطلق بودم بعدش غذا درس میکنم باظرف شستن دکترم گفت رابطه نداشته باش بارسنگین برندار استراحت نسبی باش

من که دکترم مطلق نداد از بعد از سرکلاژ کارای روزمره و انجام میدم

من سرکلاژ شدم خدا می‌دونه ک ذره ای استراحت ندارم.
سپردم به خودخدا

کلاژ چیه

برو شام ناهار بزار ولی کارای تمیزکاری خونه رو ب عهده شوهرت بزار

به من گفتن تا ۳۶ هفته استراحت مطلق منم خونه مادرم هستم ولی میتونی مثلا ظرف غذاتو بذاری ظرفشویی یا میوه ای چیزی میخوای خودت برداری اگه خونه خودت میری فقط درحدغذا درست کردن هست باید صندلی بذاری بشینی وزود انجام بدی که سرپاواینسی واینکه بقیه کارها و شوهرت انجام بده توچون شکم اولته سرکلاژ کردی هرچی بخوابی بهتره

سوال های مرتبط