امشب مهمون داشتم
دست تنها بودم
همه کارام مونده بود
دخترمم همش گریه میکرد میخواست بغلش کنم
منم همراهی کردم باهاش
شیر دادم بازی کردم همه کاری کردم
ولی فایده نداشت
منم بچه بغل کار میکردم
بعد دیگ بعضی وقتا عصبانی میشدم
داد میزدم
ن سر اون، سر خودم
گریه میکردم
واقعا کم اورده بودم
اولین بار بود اینطوری شده بودم
الهی بگردم بچم منو میدید گریه میکرد
الان ک یادم میاد میخوام خودمو خفه کنم
چیکار کنم عذاب وجدان داره دیوونم میکنه
روم نمیشه بچمو نگاه کنم

من تا بچه بزرگ تر نشه مهمون دعوت نمیکنم عید هم که رفتیم ویلا،اصلا آشپزی نکردم گذاشتم خودشون آشپزی کنن فقط به بچه رسیدم

دقیقا دیشب بچم انقد جیغ زد تا ساعت دو شب . ساعت دو دیگ رد دادم محکم خودمو میزدم بچم طفلی بغلم بود .اعصابم خورد میشه واقعا منم ناراحتم همجنان

نه عزیزم عذاب وجدان نداشته باش درسته ما مادریم و مهر مادری قوی ترین حس و بزرگترین مسئولیته ولی ماهم انسانی حق داریم گاهی عصبانی بشیم داد بزنیم گریه کنیم کم بیاریم ناراحت بشیم تو هم با اون حجم از کار و گریه های بچه حق داشتی که ناراحت بشی

منم این اتفاق برام میوفته بعضی موقع ها حالا مهمونهات کمکت نمیکردن یا حداقل بچه رو نگه میداشتن

بدترین روزم بود امروز
دارم دیوونه میشم

به جاش الان نازش کن و بوسش کن براش شعر بخون

اشکال نداره تو مادری و هیچکس نمیتونه درکت کنه

منم چهارشنبه سوری این بلا سرم اومددرکت میکنم