دوس دارم برم سر کار از اون طرف همه میگن سنت داره بالا میره یه بچه دیگه بیار. بچت تنهاست
خودمم اصلا اعصابم کشش نداره بچه تا ۶ ماه رو دوس ندارم
نمیدونم چیکار کنم
بلاتکلیف
شما ها نظرتون چیه خودتون برنامتون چیه
میخاین چیکار کنید

من بچه نمیارم دیگه همین یه دونه رو خداحفظ کنه چون ازنظر روحی و اعصاب و مالی اوکی نیستم

نظر شخصی من اینکه حرفه مردمُ ول کن. اول ببین خودت از زندگی چی میخوای. سن یه عددِ برای کار ولی برای فرزند آوری نه، چون به قول شما آدم سنش بیشتر میشه دیگه اعصابش ضعیفتر میشه. و همینطور برا بچه هم خوب نیست، یعنی باید اینو هم در نظر داشته باشی که مثلا وقتی بچه ات ۱۰ سالش شد، شما دیگه پیر نشده باشی. همین طور شرایط اقتصادی و روند رشد هر دو بچه رو باید در نظر داشته باشی و خیلی چیزای دیگه، مثل آینده شون، تربیتشون و حال روحی و روانی خودتون.
من به شخصه، به عنوان کسی که به سن ۳۲ تک فرزندم هیچ وقت از شرایطم ناراضی نبودم، پس فکر نکنید بچه ی تک احساس کمبود میکنه، بلکه توجه و عشق و محبت تمام کمال پدر و مادر رو دریافت میکنه .

من هم شاغلم هم ۳تا بچه دارم
بستگی به خودت داره که بتونی از پسشون بربیای

عزیزم هرکس یه هدف و برنامه ای داره،،من ب شخصه اصلا توان بچه دوم رو ندارم،،از نظر روحی و جسمی نمیکشم.فوق العاده آدم حساسیم و همین باعث شد با بچه داری خیلی اذیت بشم.واقعا مستقل شدن برای یه زن خیلی لذت بخشه،،البته من با ساعات طولانی کار برای زن مخالفم ولی در حد ۳،۴ ساعت خوبه

من باشم اولویتم بچه قرار میدم

من که دومی رو آوردم
اگر به پولش احتیاج نداری کار نکن
کار بیرون واقعا آدم رو چند سال بزرگتر نشون میده

برگرد سر کار، بچه ت رو بذار مهد که تنها نباشه.

این مسائل خیلی خیلی شخصیه و واقعا به طرز فکر و سبک زندگی و شرایط هر فرد بستگی داره
من ولی در مورد خودم فعلا نظرم اینه که به هیچ عنوان بچه دیگه ای نداشته باشم و شغلمم ادامه بدم

منم خیلی کار کردنو دوس دارم اما وقتی میبینم شوهرم همه جوره تامینم می‌کنه دیگه نمی‌خوام خودمو خسته کنم
مادرم سالهای زیادی کار کرد اما الان خیلی خیلی شکسته شده
بچه دومم رو باردارم و تصمیمم اینه که یه مادر شاد و کافی باشم همیشه کنار بچه هام

من حرف هیچ کس حتی مامانم در مورد بچه تو زندگیتم تاثیر نمیزاره. آرامش روح و روان مادر هم مهمه فقط که بچه ملاک نیست

من خونه میمونم به یدونه دخترم میرسم، ب منم میگن بچه بیار خودم یه درصد هم راضی نیستم

من فکر نکنم دیگه بیارم اصلا توانایی مخی و مالیشو ندارم خدا همین یه دونه رو برام نگه داره

من خودمم حدود 31 سالمه
دوسدارم چند ماه دیگ اقدام کنم

اگ میخوای بچه دوم داشته باشی باید اقدام کنی چون مشخص نیست کی بگیره
از اونجایی که 36 سالت هست بعد یه سنی دیگه ریسک داره بچه دار شدن
خواهر من این اشتباه رو کرد 39 سالشه دو بار جامله شد افتادن
هنوز گیرش نیومده یک سال گذشته

ببین من کلا تک فرزندی رو دوست ندارم
بنظرم زندگی به اندازه کافی سخت هست و با تنها بودن سخت تر هم میشه.
بچم باید یکیو داشته باشه که باهم خاطره مشترک از بچگی داشته باشن.
با تمام سختی هاش میارم یکی دیگه رو و پشیمون چرا زودتر بچه دار نشدم . دوتا رو پشت هم می آوردم و تمام

عزیزم منم دیگه قصد ندارم دومی رو بیارم نه شوهرم میخواد نه خودم تو این گرونی خیلی هنر کنیم همین یه دونه رو بتونیم خوشبخت کنیم بعدشم آنقدر پدر و مادرم بین ما فرق گذاشتن که از هر چی خواهر برادره بیزارم دوس ندارم هیچ وقت ناخواسته بین بچه هام فرق بذارم و دچار ناراحتی روحی بشن همون بهتر یه دونه باشه و همه محبت و توجه ما برای خودش باشه

کمی دیرتر بچت بزرگتر که شد بهت کمک هم می کنه تو بچه داری

به نظر من کار اولویته مخصوصا اگر فعلا شرایطش رو نداری یا دیگه بچه دار نشو یا بزار دیرتر

من ن اعصابشو دارم ن وضع مالیشو واس بچه

هرگز سرکار نرو مرد شول میشه تو خرجی دادن بچه دوم بیار بنظرم

اگر شرایط بچه دار شدن داری بیار. در هر حال خودتی که بهتر از همه میدونی شرایطت چجوریه

منم کلا اعصاب بچه ندارم، از طرفی میگم شاید بعداً پشیمون بشم و همسرمم بچه دوست داره
شاید یکی دوسال دیگه اقدام کنم
اگر تو این یکی دوسال تونستم برم سرکار که چه بهتر ، نشد دیگه توکل بر خدا

اره تازه دیرم شده

ازینور زایمان ازینورم کاربیرون زن و پیر می‌کنه
مخالف کار بیرونم

راست میگن یه بچه دیگه بیار تک فرزندی اصلا خوب نیس

من ۲۶هستم گفتم دیره راس میگن بیار

مگه چند سالت

همه ،همع چیز میگن به قول معروف این مردم تا نگی مردم ولت نمیکنن اونم تا وقتی که غذای ترحیم آدمو بخورن بعدش فاتحه هم نمیخونن،برا خودت زندگی کن دقیقا همون چیزی که خودت میخوای ،برگرد سر کارت و از زندگیت لذت ببر

سللم گلم خوبی
یه سوال داشتم ازتون