۲ پاسخ

عزیزم بچه ی کوچیکت رو به عنوان عامل اذیت و آزار به پسرت معرفی نکن...
به بچه اولت تا میتونی محبت کن بهش بگو نی نی کوچولو خیلی ضعیفه ما همه باید ازش مراقبت کنیم تا بزرگ بشه با تو توپ بازی کنه مثل فلانی(اسم یکی از دوستاش رو بگو)
بچه رو ازش قایم نکن بذار بغلش کنه بهش دست بزنه...طبیعیه که میخواد جلب توجه کنه و شیطون و لجباز تر بشه خیلی باهاش حرف بزن..خیلی بهش ابراز علاقه کن..بهش بگو بچه ی اولی که به دنیا میاد مث اولین دونه ی پاستیل و پفک دوست داشتنی تره!
بگو تو که به دنیا اومدی من دوتا دوست داشتم ولی نی نی رد یه دونه دوست دارم..بذار احساس کنه مهمتره..گاهی وقتا که بچه گریه میکنه و مثلا پدرش هست فوری بدو بدو ندو سمتش‌..یه کار کوتاه مث دادن یه خوراکی یا شستن دست و صورت یا شونه کردن مو انتخاب کن به پسرت بگو اول تو...
نذار حس کنه توجه بهش کم شده..
خلاصه محبت و محبت و محبت و حرفای قشنگ معجزه میکنهههه
ابن بچه ها جزماکسی رو ندارن پسر بزرگت خیلی کوچیکتر از اونیه که به نظر میاد

بچه ۴روزت که متوجه نیست برای دلخوشی پسر بزرگت الکی بگو تو بدنیا اومدی خیلی قشنگتر بودی.داداشت منو اذیت میکنه تو خیلی آروم بودی این هر چقدم بزرگ بشه تو تو قلب مایی .کوچکتربن کاری میکنه تعریف کن ازش.تشویق کن.فقط با زبون‌بیشتر بغلش کن.تنها راه حل مشکلت محبته.حتی تو اوج بی حوصلگی تحمل کن و محبت کن‌‌.غیر از این باشه و بی مهری حس کنه. ممکنه آسیب به بچه کوچیکت بزنه.

سوال های مرتبط