خانما عرضم به حضورتون که من 20 سالمه😄من از وقتی تابان به دنیا اومده همش فکرای بیخود میکنم، همش تو خودم میگم بچه داری چ سخت بوده اصلا بچه برا چی به دنیا میاریم بعد همش غصه میخورم میگم کاش زودتر بزرگ بشه از دست مریض شدناش و بیخوابی هاش راحت بشم🥴این فکرا خودمم اذیت میکنه
چرا اخه اینجوریم؟ شما از این فکرا میکنین یا از بچه‌داری لذت میبرین

اوضاع منم همینه خیلی خستم

امان از بی خوابی و مریضی کی میشه بزرگتر شن کی از اب و گل درمیان من که بعضی وقتا از شدت خستگی اشکم درمیاد

منم همینطور
من ۲۵ سالمه

بچه داری که کلا سخت هست ولی با انتخاب خودمون دنیا اومدن این فکرا رو باید قبلش بکنیم در هر صورت الان که خیلی جوونی اعصابت خیلی بیشتر از من باید باشه

دقیقا فکری که شما می‌کنی منم گاهی میکنم و فقط میگم خدا کنه زودتری بزرگ بشه 😃😃😃😃😃😃

تنانیستی🥰❤️

والا من ۳۴ سالمه همین فکرا رو دارم‌اما نمیاوردم دیر میشد دیگه . ۱۱ سال هم مقاومت کردم که نیارم .خیلی سخته و مسولیت بزرگیه

عزیزم چون تو سن پایین بچه دار شدی و به قولی مجردی و متاهلی بدون بچه خوشگذرونیت کم بوده این حس بیشتر داری . وگرنه همه مادرا سختشونه و تحت فشارن . ولی اگه قبلا عشق و حالات ها رو به اندازه کافی کرده باشی پذیرشش راحت تره

من تا پنج شیش ماهگیش اینجوری بودم خیلییی غصه میخوردم فکر کنم افسردگی گرفته بودم،الان بهترم ولی خب سخته دیگه کلا،منم دوسال ازت بزرگ ترم دوس دارم بگردم ،خوش بگذرونم ولی خب با بچه سخته،دیگه الان بزرگ تر شده کمتر کثل قبل حرص میخورم قبلا خیلی عصبی میشدن از نخوابیدناش از گریه کردناش

من اوایل اینجور بودم البته من دوماه افسردگی بعد زایمان گرفتم وحشتناک الان خداروشکر این فکرا رو نمیکنم تو حال زندگی میکنم

فک کنم اوضاع اکثرا همینه😂
ولی صد مرتبه شکرررز واسه داشتنش ♥️♥️

ازش لذت ببر یکم دیگ بزرگ میشه دلت برای اینقدریاش تنگ میشه