مامانا پسرمن وقتی یکی میاد خونمون یا میریم خونه کسی خیلی غر میزنه و اگه زیاد بمونیم انقد گریه میکنه که با هیچی آروم نمیشه بعد من امشب پسرمو بردم بیرون یکم مردمو ببینه ترسش بریزه هم کالسکه رو رو به محیط گذاشتم هم برای اولین بار یکم بغلش کردم به آدما نگاه میکرد
بعد تا خونه تو ماشین انقدرررر گریه کرد ساکتم نمیشد
به محض اینکه رسیدیم خونه ساکت شد و میخندید
کسی تجربه این مدلی داره؟
چیکار میشه کرد؟

خب انقد باید ببری عادت بدی چون قبلا نبردی اینطور شده ؟ نمدونم اعتقاد دارید یا ن یه تخم مرغ بگو بشکنن براش

پسر منم خیلی بد بیرونه. از لحظه ای که از خونه میزنیم بیرون گریه میکنه یا نق میزنه تا وقتی برگردیم خونه. به خونه که میرسیم انگار دنیا رو بهش دادن. برعکس همه بچه ها که عاشق ماشینن و تو ماشین خوابشون میبره پسر من متنفره از ماشین

تا ٩ ماهه ک محیط بهتر بشناسه اکثرا همینطورن

وابسته خونه شده و از محیطای دیگه و آدمای جدید میترسه یهو نمیتونی عادتش بدی هر روز در حدی که گریه نکنه تا سر کوچه ببرش کم کم زیادش کن

اره پسر منم همین بوده
یعنی مهمون میومد باید همش سرپا باشم و مخمد هم بغلم هی نق میزد هی ارومش میکردم همین ک میرفتن انگار ن انگار
حایی هم میرفتم هم کارم همین بوده
به مرور بهتره شده
چون همش توخونه تنها بودیم شلوغی براش عادی نشده ولی عید نوروز خواهر شوهرم با بچه هاش اومدن پیشمون دوشب و دو روز اول کارش شدیدا گریه بود جوری ک میبردمش پارکینک تا حداقل نیم ساعتی اروم بشه میاوردمش بالا یه پشت گریه میکردم دیپه کم کم عادت کرده به شلوغی الان جایی ببرمش کار ندارن و ارومه

پسر منم ایجوره میریم جای هی غرررمیزنه

بله من چون اینجا زمستون سرد بود من الینا جای نبردم ۶ماه خونه بودیم الان میرم بیرون از همه وحشت داره انگار هیوولااا میبینه

عزززیزم میترسه لابد