به نظر من
اين روزاي مادري كردنمون خيلييي شيرينه
اما گاهى با تلخي بعضي كارا و حرفاي اطرافيان ( چرا شيرت كمه؟ چرا تپل نشده؟ چرا شبيه فلاني شده؟ و هزارتا نصيحت و چرايي ديگه كه تمومي نداره....)
يادمون ميره از مادر شدنمون لذت ببريم
اما تنها كسي كه ميتونه اين مسائلو كنترل كنه خودمونيم
چرا؟
چون تا ابد اين حرفا هست، يكم بزرگتر شن، ميگن چرا شيطونه، چرا دير راه افتاد و...
اما اين ماييم كه نهايتا يك يا دوبار قرار اين حس قشنگو تجربه كنيم
بدونيم تو اين مسائل تنها نيستيم و براي همه پيش مياد
پس فقط اين حرفارو ايگنور كنيم و با جوجه هامون كِيف دنيارو ببريم🌱🥰

من میگم باش همین
هی شیربده باش
شیرخشک نده سینتو ول میکنه باش
بچه رو بپوشون باشه
بگو باشه ردشو تموم شد رف

من که راحتم الان اوایل نیلین بدنیا اومده بود هر روز خونم پر بود مثلا میومدن کمک من شام وناهار کل خانوادشون هم تو خونه من بود پیش مردا راحت نبودم وکلی.....یجوری رفتار میکردن کلا اختیار بچمو ازم گرفته بودن منم یه اخلاقی دارم واسه احترام چیزی نمیگفتم خود خوری میکردم اما الان دیگه راحت شدم 🤷🏻‍♀️😍

واقعا زهراجان همینطوره من حتی با اینکه همیشه سعی میکنم حرف ناراحت کننده ای نزنم اما الان که مامان شدم میفهمم گاهی ناخواسته منم حرفایی به مامانای اطرافم زدم که ممکنه ناراحتشون کرده باشه،الانم اطرافیان اگر جزو عزیزان باشن هیچ حرفشون ناراحت کننده نیست اما خانواده ی همسر!اونارو سکوت زیباتر میکنه😁

اخ اخ گفتیییی منکه همین الان دلم برا یه ماهگی و دوماهگیشم تنگ شده میگم چرا بیشتر لذت نبردم بیشتر نچلوندمش

🤩🤩🤩🤩بسیار حرف منطقی و خوبی زدی عالی عالی من که هر صبح خداروشکر میکنم