۹ پاسخ

بله حرفتان درسته عزیزم

بله عزیزم حرفتون کاملا درسته.

این خوده مادره که بعد از نظر سنجی باید بین نظرات دیگر مادران اون چیزی که به صلاح بچه هست رو انجام بده...ولی حرف شما هم کامل درسته

افرین موافقم

بله منم موافقم

من همیشه دکتر می برم اما پیشنهاد بقیه ی مادرا به آرامش روانی ام کمک گروه اغلب
یا تجربه شون تو یه چیزایی یهو به کار منم اومده

درمورد مصرف داروها و بیماری بچه ها کاملا با حرفاتون موافقم عزیزم.
اما درمورد اشتراک گذاشتن غذاها و بعضی تجربیات خوبه نظرات دیگران رو بدونیم.

من هر وقت خود درمانی کردم بچم خوب نشده😑
دکتر میبرم همون داروهارو میده خوب میشه
عجیبه

بازم بیماری باشه میگی طرف داره راهنمایی و کمک میکنه
دیشب یکی بچش خواب نمی‌رفت بهش گفتن استامینوفن بده بخوابه 😐
من هنوز تو شوکم😐😐😐😐

سوال های مرتبط

مامان کارن مامان کارن ۱۵ ماهگی
پرت كردن اشيا توسط كودک بنا به محدوده سنی خود، با چالش هایی رو به رو می شوند. بسیاری از کودکان روحیه بسیار حساس و شکننده ای دارند و همین امر، اهمیت برخورد پدران و مادران را دو چندان می‌کند. رفتارهایی مانند جیغ زدن، پرت کردن اشیا در کودک و رفتارهایی از این قبیل جز عادت هایی هستند که برخی کودکان در سنین خاصی آن را تجربه می کنند، لذا با روش های درست رفتاری می‌توان این عادت ها را از لیست رفتارهای کودک حذف کرد.

کودکان از سن حدود 14 ماهگی، پرتاب اشیا را دوست دارد و از انجام این عمل، ذوق می کند که نوعی پیشرفت استعداد های حرکتی محسوب می گردد. جالب است که بدانید، کودک به تدریج اشیا را با وسایل مختلف امتحان می کند تا ببیند چه بلایی بر سر هر کدام می آید، به عنوان مثال کودک می آموزد که پرتاب توپ اسباب بازی با پرتاب میوه تفاوت دارد. پرتاب کردن اشیا در کودک، مستلزم هماهنگی بین دست ها و چشم های کودک است، هنگامی که کودک شروع به پرتاب کردن اشیا می کند، نه تنها بسیار به خودش می بالد که یک مهارت را کشف کرده بلکه پدر و مادران باید از این پروسه پیش آمده استقبال می کنند.
مامان کارن مامان کارن ۱۵ ماهگی
اگر کودک شما، تلفن همراه شما را برای پرتاب کردن انتخاب نمود، با حفظ آرامش خود، تلفن همراهتان را از دست او گرفته و به آرامی برای وی توضیح دهید که به جای موبایل، توپ فومی یا پارچه ای خود را پرتاب کند.

پرتاب اشیا توسط کودک هنگام عصبانیت نادیده بگیرید
اگر کودک شما برای تخلیه خشم و عصبانیت خود، وسیله ای را پرتاب می کند، از این عمل او به صورت کامل چشم پوشی کنید زیرا اگر به این رفتار او توجه کنید، کودک برای جلب توجه شما، مجدد به این عمل اقدام می کند و به پرتاب اشیا اصرار می ورزد. در مقابل اگر متوجه شدید که پرتاب اشیا توسط کودک همراه با حالت عصبانیت و دلخوری همراه است، او را تشویق کنید که همیشه علت ناراحتی خود را در قالب کلمات بیان کند و با شما در مورد علت عصبانیتش در هر موردی که باشد، صحبت کند و به شما اعتماد کند که به وی کمک خواهد کرد.

راهکار دیگر، مشغول کردن او برای پرت کردن حواس کودک است، بهترین راهکار، بازی با کودک است که با این کار، به تدریج از پرت کردن اشیا یا کوبیدن سرش به دیوار،خودداری می کند.
مامان آیهان💙🫀 مامان آیهان💙🫀 ۱۵ ماهگی
✨ کاهش اضطراب جدایی در کودکان زیر 2 سال 👶💔

😔 اهمیت مدیریت اضطراب جدایی: در سنین زیر 2 سال، کودکان ممکن است با اضطراب جدایی از والدین مواجه شوند. مدیریت صحیح این اضطراب می‌تواند به کودک کمک کند تا احساس امنیت بیشتری داشته باشد.

📌 راهکارها:

1. آماده‌سازی کودک برای جدایی 🕰️: قبل از جدا شدن از کودک، او را آرام کنید و به او بگویید که چه زمانی بازمی‌گردید.

2. استفاده از بازی‌های پنهان و پیدا 🔍: بازی‌هایی مثل "دالی موشه" به کودک کمک می‌کنند تا بفهمد که شما همیشه بازمی‌گردید.

3. اعتمادسازی 💖: به کودک اطمینان دهید که هر بار که او را ترک می‌کنید، دوباره بازمی‌گردید.

4. کاهش فاصله‌های ناگهانی 🚶‍♀️: به جای ترک کردن ناگهانی، فاصله را به تدریج افزایش دهید تا کودک به آرامی به جدا شدن عادت کند.

5. استفاده از یک شیء آرامش‌بخش 🧸: یک اسباب‌بازی یا پارچه‌ای که کودک دوست دارد را به او بدهید تا هنگام جدایی احساس آرامش بیشتری کند.

🔸 مثال: هنگام رفتن به بیرون از خانه به کودک بگویید: "من سریع برمی‌گردم" و وقتی بازگشتید او را در آغوش بگیرید تا بفهمد که همیشه برمی‌گردید.
مامان کارن مامان کارن ۱۵ ماهگی
یکی از بهترین راه‌ها برای حل این مسئله، پاک کردن صورت آن است. اگر خودتان را به نشنیدن بزنید و به این رفتارهای فرزندتان هیچ واکنش مثبت و حتی منفی نشان ندهید تا اندازه زیادی برای حل مشکل قدم برداشته‌اید. یادتان نرود حتی نشان دادن واکنش‌های منفی مثل اخم کردن، سرزنش و حتی کتک زدن کودک به او در تقویت این رفتار انگیزه می‌دهد پس بی‌تفاوتی و نادیده گرفتن را جایگزین هر واکنشی کنید.

اما تنها زمانی سمت این درمان بروید که حال‌تان خوب باشد و توانایی کنترل خشم‌تان را در حالی‌که جیغ و داد‌های گوشخراش او را می‌شنوید، داشته باشید. میزان گریه کودک‌تان بستگی به این دارد که چقدر به این شیوه عادت کرده باشد. اگر در میان راه از ادامه مسیر منصرف شوید باید خود را برای شنیدن صداهای بلندتر او آماده کنید چون به او آموزش داده‌اید تا با سطح گریه بالاتر به خواسته‌اش برسد. کنار آمدن با کودکان سخت دشوارتر است. والدین باید با آگاهی از اخلاق فرزندشان صبوری بیشتری در درمان داشته باشند.