سلام عزیزم
اول از همه اینو بدونین که هر رفتاری نشونه ی یه چیزیه، وقتی داره لجبازی میکنه،دعوا میکنه با بچه کوچیکتر،اذیتش میکنه بدونین که این دختر یه دردی داره،یه چیزیش هست،یه مسائلی داره از تو اذیتش میکنه و چون راهی برای ابراز احساساتش نداره با لجبازی و دعوا و.... سعی میکنه از لحاظ روانی خودش رو تخلیه کنه که فشاری که روشه کمتر بشه
بله تنها بوده نمیخواسته در آینده هم تنها باشه،تصورش از خواهر یا برادر داشتن چیزی نبوده که الان داره میبینه،قطعا توجه شما بهش کمتر شده،مهر و عطوفتی که قبلا براش داشتین جاشو به داد و فریاد و کشمکش داده،وقتی که قبلا براش میذاشتین خیلی کمتر شده و به خواهر کوچیکترش اختصاص داده شده،احساس میکنه تو این دنیا رها شده به حال خودش!
ازتون میخوام یک دقیقه خودتون رو جای اون تصور کنید تو اون شرایط قرار بگیرید و دنیارو،خونه رو و خانواده رو با تغییراتی که کرده از زاویه نگاه اون ببینید،چه حسی بهتون دست میده؟اگه بتونید درکش کنید حتی اگه کاری هم نتونید براش انجام بدید حداقل تو اون لحظه های دعوا و لجبازی در مقابلش جبهه نمیگیرید و وقتی عصبانیه واکنش بدی نشون نمیدید فقط بهش میگید که درکش می کنید صبر میکنید تا آروم بشه
از همه اینها مهمتر اینکه دختر بزرگتون تو سن بلوغه، هورمون های بدنش الان به قدری در حال تغییر و کم و زیاد شدنه که به شدت و به شدت روی خلق و خو و زود عصبانی شدن هاش تاثیر میذاره،خیلی از عصبانی شدن هاش واقعا دست خودش نیست و تاثیر هورمون هاشه
اگه بچه کوچیکتون رو اذیت میکنه چون رابطه ی عاطفی ای بینشون شکل نگرفته و شکل نگرفتن رابطه بین دو فرزند مستقیما به رفتار پدر و مادر با هر کدوم از اون بچه ها ربط داره در واقع پدر و مادر هستن که با رفتارها و واکنش های درست و به جا در هر موقعیتی رابطه ی اون هارو به سمت خوب یا به سمت بد هدایت میکنن
نیازی نیست بچه رو ببرین مشاوره بهتره خودتون از مشاور کمک بگیرین که راهنمایی تون کنه که چطور باهاش برخورد کنین یا کتاب های روانشناسی تربیت کودک و نوجوان رو مطالعه کنین که خیلی هاشون واقعا راه گشا هستن
اگه بتونین تغییراتی در رفتار باهاش ایجاد کنین کم کم خواهید دید که خودش به سمت خواهر کوچیکترش میاد و رابطه بینشون ترمیم خواهد شد
منم یه دختر ۸ ساله دارم که حسادتش رو حتی قبل از به دنیا اومدن آبجیش شروع کرده بود خیلی سخت بود ولی سعی کردم خیلی باهاش راه بیام وقتی میخوام قربون صدقه دخترکوچیکم برم اول به دختر بزرگم میگفتم سعی کردم یه چند تا مسئولیت کارای دختر کوچیکم رو به بزرگه بدم و ...
وای من ۱۱ سالگی رفتم شوهر الانم ۱۵ سالنه یه بچه ۹ ماهه دارم
اگه یازده ساله حسادت میکنه من از عکس العمل دختر چهار سالم باید خیلی بترسم 🤦🏼♀️
خانم ها اینجا کسی هست پدی لاکت گرفته باشه رنگش قهوییه باشه چون میخوام بدم بچم میترسم قبلا رنگش زرد بود
منمبچه سومم همین گرفتاریه رودارم سکر خدا پسرم۱۸ ستلشه کمک دستمه خدا خژرش بده اما امان از دست دختر۷سالم ن درس میخونه ن کمک لجبازی میکنه دیوانه شدم
دقیقا مشکل منو داری منم دخترم ۱۱ سالش هست و بچه دومم ۴ ماهه اونم حسادت میکنه ولی میدونم که باعث خودم هستم وقتی پیش اون قوربون صدقه اش میرم ناراحت میشه یا کاری میکنه منحواسم پرت بشه به اون توجه کنم ناراحتی اش و بهم میگه میگه مامان تو من و دوست نداری چرا به درسهام نمیرسی بهم اهمیت نمیدی جیگرم خون میشه میگم که این کوچیکه و بیشتر به من احتیاج داره ولی میدونم که این حرفههام ار ناراحتی دخترم چیزی کم نمیکنه
منم همین مشکلاتم با پسرم دارم ده سالشه از وقتی زایمان کردم خیلی خیلی اذیتم میکنه موندم چ کار کنم باهاش😔
حالا پسر من یازده سالشه دخترم شش سالشه دخترم به اون حسادت میکنه پسرم فوق العاده مهربونه باهاش ،ازش دفاع میکنه ولی دخترم اصلا باهاش خوب نیس بیشتر این اذیتش میکنه
به خاطر اینکه فاصله سنشون زیاده درکش نمیکنه اون یکیو میخواست که هم بازیش باشه ولی وقتی میبینه کوچیکه به دردش نمیخوره اذیتش میکنه
خب طبیعی حسادت میکنی توجهتون روبیشترکنیدبهش بیشترباهاش رفیق بشید.من الان بچه خواهرم ۱۳ ساله به من وبچه هام حسادت میکنه چه برسه بچه شما که تویک خانواده این. انقداخلاقیاتش بدشده بردن مشاوره شماهم ببرید
فقط اول بزرگ رو دریاب با کادو گرفتن میتونی
اگه کار ی از خواستی انجام داد وتوکارهای خونه تشویق کن وحرف های رو بزن که اون دوست داشته باشه هر وقت میری بیرون خونه یه کادو بگیر بده بگو اینو دیدم برات گرفتم خوشت میاد اگه نمیاد بریم عوض کنم
تو هر کاری آشپزی ونیزی خونه تغیر دکوراسیون خونه نظر بگیر بزار بدونه بزرگ شده وتو بهش اهمیت میدی اصلا به هیچ وجه اگه کاری که خواستی اشتباه انجام داد دعوا نکن
توضیح بده عب نداره اینجوریه مادر جون
وای چ سخت..
نمیدونم واقا ،تجربه ندارم.من خودم ی پسر۵ساله دارم و دومی توراهه،از الان داره بروز میده حسادتاشو...
خیلی قبل از بارداری هم درمورد برخورد والدین خوندم ،فقط میتونم بگم خداروشکر همجنس هم هستن، واینکه سعی کن مشارکت داشته باشه توکارای خواهرش،سعی کنین حس رفاقت رو ایجاد کنین تا رقابت ..بیشترش برمیگرده به رفتار پدرو مادر .حتما از ی مشاوره کمک بگیر که چطور میتونی کنترلش کنی.دختر بزرگتم تو سن حساسیه حتما خودت با مشاور مشورت کن
مشاوره ببرش
ببرش مشاوره
وای چطور اخه ۱۱سالشه بچه بزرگی چجوریی اینجوری رفتار میکنه خدا صبرت بده خاهر...بهش بیشتر توجه کن
روزانه پیام مشاور، متناسب با سن کودکتون دریافت کنین.
سوالاتتون رو از مامانای با تجربه بپرسین.
با بازیهایی که به رشد هوش و خلاقیت فرزندتون کمک میکنه آشنا بشین.