۱۰ پاسخ

وای نگودیروزامقدرگریه که مغزم هنوزم که هنوزتیرمیکشه

بله
دختر منم چند روزه شزوع شده

بیین بحران نیست اسمش.
بجه ها هر شش ماه یه وجهی از شخصیت رو تجربه میکنن تا بتونن شخصیت خودشون رو پیدا کنن. این سنی که شما میگی سن لجبازی اش هست. میخواد نشون بده که خودش میدونه و میتونه و وقتی نمیذاری جیغ میزنه. اقتضای سنش هست. برچسب نزن به بچه ات، بدی اش رو هم پیش کسی نگو که کسی برچسب بزنه و روش بمونه.
سعی کن برای همه چی نظرش رو بخوای، همه چی رو ازش بپرس، چی میخوای بپوشی، کدوم لباست، کدوم جورابت، کجا میخوای بخوابی، چی میخوای بخوری. و کاملا صبور باش.
بنظرم یه سری از این دوره ها رو شرکت کن حتما. تا ۶ سالگی خیلی سن مهمیه هرکاری بکنی تو شخصیتش تاثیر داره. دوره هلاکویی رایگان هست برو قسمت دو سالگیش رو گوش بده.
و اگه این کارا رو کردی و دیدی آرومتر نشد، بهتر نشد، پیش دکتر ببر. شاید واقعا یه مشکل جسمی هم در کنار اینا باشه. مثلا بچه ها انگل داشته باشن خیلی نق میزنن و بیقراری میکنن و اذیت میکنن.

پسر منم خیلی غر میزنه
داره خونه سازی روهم میچینه گریه میکنه پا میکوبه
اومدم اب هندونه درست کنم گیر داده هندونه هارو بده من با چنگال له کنم یدونه براش گذاشتم قبول نمیکنه همرو میخواد
همش خوابش میاد تا۱۲خواب بوده اما باز خوابش میاد
یکسره باباشو صدا میزنه حتی وقتی نیس دیروز دادمش برد دم در خونه

بله عزیزم

اره دارن..دختر من الان بهتره..اولاش افتضاح بود

بحران 2 سالگی چیه!! ؟

بله عزیزم دارن خدا به داد برسه🥴

عه پس دخترمنم بداخلاق بد انق شده نگو داره ۲۲ماهش میشه واسه اونه پدرمو در آورده بخدا از بس وقت بی وقت گریه میکنه الکی الکی گریه میکنه گریه نه درحد کشت در حد بی آبرویی من ک مردم فکر میکنن لابد من میزنم یا کاری میکنم

نه بحران نیست تو این سن میخوان بگن خودشون میخوان همه کار کنن و لجبازی میکنن اگه متوجه منظورشون نشی، من کم کم قلق دخترم دستم اومده،مثلا دارم جارو برقی رو میبرم میگم بیا کمکم بگیر ببریم خیلی خوشحال میشه احساس استقلال میکنه وقتی کار تموم شه برا خودش دست میزنه،یا مثلا به وسیله میخوام بدم شوهرم به دخترم میگم بیا اینو ببر بده بابا،بعد که برد باباش ازش تشکر میکنه و تشویقش میکنیم اینطوری خیلی اروم تر شده

سوال های مرتبط

مامان رایان مامان رایان ۲ سالگی
دوستان یه سوال می خوام بپرسم ولی اگر کسی بارداره نخونه شاید باعث بشه بترسه.
پسرم معمولا می رفت تو اتاق خودش در رو می بست (برق اتاقشم همیشه روشنه) بعد نق می زد که بیا در رو باز کن زود می رفتم در رو باز می کردم و همه چیز اوکی بود. تازگیا چند روزیه می ره تو اتاق در رو می بنده و صداش درنمیاد اگر برم پشت در صداش کنم آروم شروع می کنه جیغ زدن وحشتناک و کوبیدن خودش به در. چون پشت در هست نمی تونم کامل در رو باز کنم فقط دستگیره رو می کشم پایین و همون اندازه که در خودش باز می شه دیگه دست نمی زنم ولی در محکم دوباره بسته می شه. اصلا نمی بینم خود پسرم این کار رو می کنه یا نه ولی اون همچنان جیغ می زنه و گریه می کنه و می زنه به در. چندین بار این باز و بسته شدن در و جیغای پسرم و کوبیده شدناش به در ادامه پیدا می کنه تا بالاخره آخرش دیگه یه بار که در رو باز می کنم خودش در رو تا آخر باز می کنه‌. درحالی که به شدت گریه می کنه و ترسیده خودش رو میندازه تو بغلم. درحدی که تا یک ربع هق می زنه و از بغلم پایین نمیاد. به نظرتون طبیعیه؟ برای شما تا حالا پیش اومده؟