💥 احساس گناه دادن والدین به فرزندان نوعی کنترل گری محسوب میشه .

در واقع نوعی هیجان ابزاریه که والدین از اون برای کنترل و تسلط روی فرزندشون استفاده میکنن .
💥 برای مثال : من اینهمه برات زحمت کشیدم ، بزرگت کردم ، میخوای تنهام بذاری؟
❣ من فقط دلم به تو خوش ، تو بری من چکار کنم ؟
❣تو فقط یه پدر مادر داری بخاطر ما این کار رو کن !
❣یه روز حسرت اینو میخوری که به حرفام گوش ندادی که دیگه خیلی دیرشده و من مُردم !
❣خیلی قدرنشناسی و ناسپاسی ، خاک بر سر من که اینقدر به فکر توام !
❣ من واقعا ناراحتم که میخوای مهاجرت کنی ، تو بری کی میخواد حواسش بمن باشه ؟مگر من چقدر عمر میکنم که قراره ازت دور باشم؟
❣تو خیلی منو اذیت کردی تا بزرگ شدی من جوونیمو پای تو گذاشتم ، بخاطر تو تویِ این

زندگی موندم ، این مزدِ زحمات من نیست ...

✨این دست جملات و وجود حس بد ناتوانی در فکر و عمل ، کم کم و به مرور زمان ، کودکان را در معرض فشار استرس و افسردگی قرار می دهد و  دلیل احساس گناه در کودکان می باشد و به  سلامت روان کودک و تربیت کودک  آسیب میرساند و حتی موجب اختلال یادگیری در کودکان میشود.

۰ پاسخ

سوال های مرتبط

مامان حامی مامان حامی ۱۱ ماهگی
💠 حضرت رسول اکرم(ص):
خاک، بهار کودکان است.

🔷 ما در روایات داریم که تفرجگاه کودکان خاک است و این بدین معناست که یکی از تفریح‌های اصلی بچه‌ها باید خاک‌بازی باشد و امروزه دانشمندان به این نتیجه رسیده‌اند که خود خاک بازی در ابعاد رشد فرزندان بسیار موثر است.

🔸درحالی که خاک‌بازی نیاز دوران کودکی است. برخی از والدین دلیل ممانعت از بازی با اشیاء طبیعی را نگرانی از به خطر افتادن سلامتی بچه ‌ها معرفی می‌کنند.
ما نمی‌خواهیم بگوییم که این نگرانی، کاملا بیجاست؛ اما راه رفع این نگرانی، ممانعت کلی از بازی‌های طبیعی نیست.

🔷 میتوان با در نظر گرفتن تدابیری میزان آسیب پذیری سلامت را به حداقل رساند؛
🔸 مثلا با تهیه خاک رس تمیز می‌توانیم بدون این که مانع خاک‌بازی کودکان شويم، لحظات خوشی را برای آنان رقم بزنیم.

🔸باید در کنار دغدغه سلامت جسمانی کودک، نگران سلامت روحی او هم باشیم. بازی با خاک مایه آرامش روحی کودک است و بدین خاطر کودک این بازی را دوست دارد.

🔷 تاثیرات بازی با خاک:

🔺افزایش یادگیری تا دو برابر.
🔺خاک ضد #افسردگی است و باعث نشاط بیشتر در کودکان می‌شود.
🔺 مقاوم شدن بدن به علت آنزیم‌های موجود در خاک.
🔺 ضد درد است و بدن را در مقابل درد مقاوم می کند.
🌈 #معرفی‌بازی «خاک‌بازی»
مامان حامی مامان حامی ۱۱ ماهگی
کنترل عصبانیت

هنگامی که والدین به طور کار آمد هیجان های خود را مهار می کنند، فرزندان شان هم یاد می گیرند تا به همین شیوه عمل کنند. روشی که والدین برای مدیریت خود در شرایط انفجاری (عصبانیت بیش از حد) به کار می برند، الگویی برای فرزندشان می شود تا به هنگام خشم یا اندوه از آن الگو تبعیت کنند.
بنابراین کنترل خشم و عصبانیت چیزی است که همه والدین به آن نیازمندند. خود مهار گری روشی برای کمک به والدین است تا از وارد کردن صدمه به فرزندشان اجتناب کنند. با کسب این مهارت، والدین خواهند توانست تا با فرزندشان به شیوه هایی موثر حتی در لحظات تنش زا، تعامل کنند.

مثلا وقتی کودک ما شاهد است که به نظر خیلی عصبانی می آییم، خشم خود را فرو بخوریم و سکوت کنیم و چند دقیقه ای از او بخواهیم محیط را ترک کند تا کنترل خود را دوباره به دست آوریم، او نیز از این شیوه استفاده خواهد کرد. در واقع رفتارهای خشن فرزندانمان بازتابی از رفتار والدین است.

خشم، هیجان پایه ای است که هر کسی آن را می فهمد. می توان به افراد آموزش داد که چگونه خشم خود را بدون آسیب زدن به خود یا دیگران مهار کنند. آنچه حائز اهمیت است قبول مسئولیت اعمال خود و پذیرش احساسات به عنوان بخشی از ماهیت بشری است.
مامان پرنسس مامان پرنسس ۱۱ ماهگی
4_نحوه رفتار با بچه های لوس چگونه است؟ 

با کودک لوس چکونه رفتار کنیم؟

یک کودک لوس باید یاد بگیرد که بزرگسالان جدی هستند. آنها باید بدانند که « به هیچ وجه» به معنای «نه» است. اگر مرزها از ابتدا مستقیما و واضح تعیین شده باشند، حتی خشم به طور معمول اتفاق نخواهد افتاد به همین دلیل است که شما باید قوانین خود را در اسرع وقت اعلام کنید.
یک کودک به صورت مادرزاد لوس نیست؛ او در این وضعیت قرار گرفته است. یک کودک لوس به دنیا نمی آید، این که بچه ی لوسی است، همه بر پایه استدلال والدین است، اگر آنها اجازه می دهد فرزندشان به میزان خاصی از خودخواهی برسد، فرزندان در نهایت دچارمشکل می شوند و رفتار آنها به طور فزاینده ای بدتر می شود. دیر یا زود این کودکان در نهایت به والدین خود توهین می کنند، آنها را کنترل می کنند و قدرت خود را بر آنها تحمیل می کنند که نباید این خصوصیات را داشته باشند. مهمتر از همه، آنها در نهایت نمی دانند چگونه ارزش خود را حفظ کنند، همیشه بیشتر مایلند محبت ببیند و هرگز یاد نمی گیرند که چگونه واقعا قدردانی کنند.
یک کودک لوس می تواند یک انسان بسیار ناخوشایند به عنوان یک فرد بزرگسال باشد که برای دیگران و مهمتر از همه برای خودش اذیت کننده است. کودکان به مرزبندی نیاز دارند و والدین باید مثل والدین خوب رفتار کنند، هرگز نباید به فرزندان خود بی احترامی یا توهین کنند. به یاد داشته باشید، هر کاری که شما انجام می دهید برای جلوگیری از آسیب دیدن فرزندان، به آنها کمک می کند که افراد بهتری در آینده باشند که می دانند چگونه روابط سالم را برقرار و حفظ کنند. 
مامان حامی مامان حامی ۱۱ ماهگی
تأثیر منفی مشاجره های والدین بر فرزندان

◻️ اغلب والدین فکر می‌کنند بچه‌ها متوجه ناسازگاری‌ها و تعارضات بین آنها نمی‌شوند.
تحقیقات نشان می‌دهد بچه‌ها حتی از شش‌ماهگی نسبت به صداهایی که در اطراف خود می‌شنوند و بویژه گفت‌وگو‌های ناشی از استرس و برخوردها و منازعات پرخاشگرایانه واکنش می‌دهند.

◻️ شواهد و مدارک تجربی نشان می‌دهد چیزهایی که والدین تجربه می‌کنند، بچه‌ها هم تجربه خواهند کرد. این رفتارها می‌تواند منجر به ایجاد احساس استرس و اضطراب در بچه‌ها شود.

◻️این خصوصیات رفتاری می‌تواند تأثیر بسیار مهمی بر اعتماد به نفس و عزت نفس آنها داشته باشد و چه بسا زندگی آینده آنها با خطرات جدی مواجه خواهد شد.

🔹چه باید کرد!

◻️ والدین باید سعی کنند مشاجرات و بگوومگو هایشان را به دور از چشم بچه‌ها انجام دهند و در صورت امکان بعد از این‌که بچه‌ها به خواب رفتند با یکدیکر گفت‌وگو کنند و حتماً هم به نتیجه قابل قبولی برسند؛ به‌گونه‌ای که رفتاری ناشی از آرامش در پیش بگیرند. زیرا توجه داشته باشید وقتی والدین حس خوبی به هم ندارند حتی اگر مشاجره‌ای هم با همدیگر نداشته باشند بچه‌ها متوجه می‌شوند شرایط مطلوبی بر خانه حکمفرما نیست و احساس امنیت نمی‌کنند.

◻️بنابراین باتوجه به این‌که هیچ گریزی از اختلافات خانوادگی نیست والدین حتماً باید قانونی را در خانه وضع کنند که به موجب آن کسی حق نداشته باشد کودکان را به هر نوعی در مشکلات و ناملایمات زندگی خود دخالتی بدهد.
مامان پرنسس مامان پرنسس ۱۱ ماهگی
2_یک بچه لوس چگونه است؟ 

علل اصلی ؛ رفتار و نشانه های بارز یک کودک لوس

یک چرخه خشم؛
هر کودکی می داند که چگونه می تواند خشم خود را منتقل کند، زیرا در اغلب موارد آنها می دانند که می توانند هر چیزی را که می خواهند از همین راه بدست آورند. به ویژه، این رفتار باعث می شود که یک بزرگسال احساس شرم و گناه کند. 
نگاهی به این مثالها بیندازید:
کودکی در یک سوپرمارکت با والدینش همراه است و آب نبات می خواهد. والدین می گویند "نه". کودک اصرار می ورزد و سپس متوجه می شود که آنها نمی خواهند خواسته ی وی را برآورده سازند. بنابراین، خود را به زمین می اندازد و شروع به لگد زدن و فریاد می کند. هنگامی که یک مادر یا پدر این صحنه را ببیند، با نگاه کردن به والدین واکنش نشان می دهد و آنها احساس گناه می کنند. چهره آنها از خجالت سرخ می شود و می گویند:"خوب، می توانی آب نبات خود را این بار داشته باشی، اما این کار را هرگز دوباره انجام نده.
در اینجا واقعا چه اتفاقی افتاد؟ فرزند توانسته است پدر و مادر خود را وادار کند و آنها احساس گناه و شرم کنند. در همین حین، والدین اختیار خود را از دست داده اند، و چون فرزندشان را درست تربیت نکرده اند. این امر می تواند به واکنش های مشابهی منجر شود. والدینی که فرزندشان را می شناسند، وقتی به آنچه که از آنها می خواهند، بهتر عمل می کنند، ممکن است هر بار که فرزندان خود را به انجام وظایف خاص و یا انجام مسئولیت های خاصی می رسانند، رشوه داده باشند (مثلا برای نمره امتحانی خوب)