امروز برای بار دوم استارتشو زدم از پستونک بگیرمش چیه این مادر بودن با هر حرکت یا هر تغییر کلی ادم احساسی میشه حتی گاهی عذاب وجدان میگیرم ک من عادتش دادم ب پستونک الانم میخوام از اولین وابستگی درواقع اولین عشق زندگیش بگیرمش خداکنه راحت بذاره کنار

بمونه به یادگار از ترک پستونکش به وقت ۲۲ ماهگی
۲۲ اردیبهشت ۱۴۰۳

من پسرم پستونک میخورد ولی تقریبا شش ماه بود دیگه بهش ندادم خیلی داشت وابسته میشد گفتم الان بگیرم بهتره تا بزرگتر بشه سخت میشه از پستونک بگیرمش

منم این کارو کنم 🥹حتما باید با پستونک بخوابه موندم قیچی کنم اگه نخوابید گریه شدید کرد چکار کنم

من قیچی دادم بهش کنارش نشستم کمک کردم خودش‌کامل‌هی تیکه تیکه چید پستونک ک دیگ هیچی ازش نموند همون کلا شاید دوبار گف‌پستونک بعدش دیگ یادش رف میگ اخی خراب شد

من اینجوریش کردم گذاشتمش تو دهن خودم و اوق زدم دیگ نخورد اونم یک سال و ۶ماهش بود

من اینکارا کردم انقدر گریه کرد دوباره دادم😔

عزیزم من سر پستونک چسب زدم کلفت شد تو دهنش جا نشد گفتم پیشی اوف کرده یه روز اونجور میومد میذاشت دهنش اوق زد دیگه نخورد

من ده روز پیش همینکارو کردم خیلی راحت ترک کرد اینجوری که صبح از خواب بیدار شد دادم دستش گفتم وقتی شما خواب بودی فرشته ها اومدن قیچیش کردن گفتن هانا خانم بزرگ شده دیگه نباید پستونک بخوره اگه بخوره دندوناش خراب میشه هرسری بیقراری میکرد میوردم دوباره همون حرفارو باهاش میزدم کلا بعد از دوروز دیگه بهونشو نگرفت شبا راحت میخوابه ولی برای خوابه ظهرش عادت نکرده هنوز که با کالسکه میبرم میخوابه میارم میزارم تو جاش