دیروز بعد از مدت ها دیدیم هوا خوب با شوهرم تصمیم گرفتیم ناهار ببریم دشت و صحرا که دخترمم بازی کنه حال و هواش عوض بشه. یعنی بلایی سرمون دراورد جیغ گریه داد هوار لجبازی، اصلا نفهمیدیم چجوری رفتیم و برگشتیم ، خیلی بدگذشت. دخترم به شدن لجباز و بد شده خداکنه این دوران بگذره تا روانه تیمارستان نشدم.😭

خیلی زوده بجه ها تو بیرون لجبازی نکنن نهایت نیم ساعت گشت گزار

بیش از نیم ساعت نباید بیرون موند چون خسته میشن

فکر کنم الان سن لجبازیشونه
آیلا هم پدر منو درآورده خیلی بیخودی گریه میکنه لج میکنه عصبانی میشه چیزی دستشه پرت میکنه نباشه منو میزنه
نسبت به منم خیلی حساس شده باید نه من به کسی دست بزنم نه کسی به من
مثلا دیروز داشتم ابروی مامانمو برمیداشتم انقدر گریه کرده که من چرا بهش دست زدم،باباش یه لحظه بغلش کنه یه ساعت جیغ میزنه، همشم چفت تن منه😢😢😢😢

پسر منم همینه اما تجربه من اینه اگه با یه خانواده دیگه بریم شرایط بهتره یک کم

من تا قبل ۱۸ ماهگیش میگفتم سخت‌ترین کار بچه داری، بیخوابیشه. از بعد ۱۸ ماهگی انقدر بداخلاق شده که دیگه بیخوابی در برابرش هیچه.
جیغ میزنه یکسره. همه رو میزنه. بهونه گیری میکنه.
شنیدم تا ۲ سالگی همینن😪😪

والا عروسی برادرزاده م بود من بجای تو جشن باشم تو خیابون وایستاده بودم اصلا نچسبید

لابد به هرچی میخواسته دست بزنه نمیزاشتی

آخ آخ گفتی دقیقا ماهم رفته بودیم جشن بیچارمون کرد

آخ دختر منم من که دیگه روانی شدم سخته واقعا همه آرامش و آسایش زندگیمو گرفته حتی یه غذا خوردن یا چای خوردن راحت بقیه چیزا که بماند کل بدنم کوفته ست روانمم همینطور

پسر من آنقدر لجباز شده سر هرچی بگی گریه میکنه