دخترا خیلی بهم ریختهم
جدیدا خیلی عصبی ام,خیلی
پسرم خیلی شیطونه ,هر کاری میکنم ظرف میشورم جارو میرنم هرررر کاری دنبالمه یا گریه میکنه یا بهانه میگیره
امروز رفته بود تو اتاق رو کاور چرخ خیاطی ,افتاد منم سرش داد زدم
کلی گریه کرد خوابید .
چکار میکنید که عصبانی نشید ,دوس ندارم مادر عصبی باشم که فرزند عصبی تحویل جامعه میده

حق داری والا همه حق داریم من سعی میکنم کمتر بلند صحبت کنم اما بازم یه موقع ها از دستم در میره
ماهم ادمیم خسته میشیم کلافه میشیم
من الان ناراحت ترینم چون دختر کوچیکم بازم یکم دماغش کیپ شده تازه ی هفتس از بیمارستان مرخصش کردیم فک کردم خوب شده اما نگو نشده انقد ناراحتم میخام بمیرم همش پنجاه روزشه

حس کردم خودم نوشتمش
منکهیه روانپزشک خوب پیدا کردم،میخوام دارو بگیرم برا ارامشم،آنقدر عصبی شدم،آنقدر سرد شدم،دوس ندارم با عیچکس حرف بزنم،دوس ندارم هیچ جا برم ،افسرده که هیچ دیوونه شدم.
برا داد زدنم من کوچیکتر بود چند بار داد زدم دیدم هم بچه وحشت میکنه هم خودم عذاب وجدان میگیرم،هر وقت میخوام داد بزنم نفس عمیق میکشم تا ده میشمارم بلد میگم این بچه با من لج نداره،اون حتما حالش از من بدتره پس همدلی میخواد نه ترس و وحشت.
من ظرف میشورم می‌چسبه به پام گرررررریه که آب بازی ،غذا درست میکنم می‌چسبه بهم بغل بغل ، چاره میزنم گرررریه بده بده جارو جارو، حموم توالتم که از وقتی میرم پشت در گریه میکنه تا برگردم.
گوشی دستم میگیرم جیغ میزنه ،نه نههههه، دراز میکشم میاد هلم نیده پاشو پاشو،پا نشم گریههه.
ببین هرررر کا ری بکنم یه داستانی توش درمیاره، اصلا و ابدا با اسباب بازی سرگرم نمیشه، عشق و رفیق صمیمیش گریه س، وسلام
همیشه هم همه جاش کبودی هر کی ندونه فکر میکنه مورد خشم خونه.