پارت پنجم
ساعت شد هشت شب باز اومدن معاینه کردن اینجا هم ب خاطر دردام خیلی اذیت شدم بازم همون یک سانت بود دوباره قرص دادن بعد از قرص تا نزدیکای ده شب دردام سه دقیقه ب سه دقیقه شد ولی ب خاطر لگنم اصلا سر بچه پایین نمی اومد و منم واقعا مجبور بودم تحمل کنم هرچی بیشتر می‌گذشت تحملم کم تر میشد جوری که دیگه اشکم در اومد دیگه نمی‌تونستم دردامو روی تخت تحمل کنم پرستارو صدا کردم که بیاد دستگاهو برداره تا من یکم راه برم از اونجایی که اونا خیلی بیشعور بودن واقعا هیچ درکی نداشتن واقعا تحمل دردا سخت ترم شد برام و ب بدبختی قبول کرد که من یکم راه برم تا اومدم پایین نفسم راست شد تند تند میرفتم سرویس دوباره اومدن ساعت یازده شب معاینه کردن بازم همون بود این وسط فقط واسه دل خوشی می اومدن معاینه میکردن لعنت بهشون
دوباره مجبورم کردن دراز بکشم واقعا حالم بد بود ولی اونا حالیشون نبود دیگه نمی‌تونستم تحمل کنم فقط گریه میکردم تا اینکه یک دکتری اومد که خدا خیرش بده انقد راحت معاینم کرد که واقعا در برابر قبلیا هیچی نبود بهم گفت بزار مشورت کنم با یک دکتر دیگه می‌برمت عمل منم دیگه واقعا آخرام بود ضعف شدید کرده بودم چون از شب قبلش چیزی نخورده بودم برام سرم وصل کرد

منم بچه اولم دقیقا همین بودن سه روز تو بیمارستان بودم روز اخر دیگه انقد راه رفتم ورزش کردم رو توپ بپر بپر کردم با هزار زور و زحمت بعد سه روز رحمم باز شد ولی بچه مدفوع کرده بود اخرش انقد اون تو مونده بود

دقیقا مثل خودم ...بعد ۱۲ساعت درد شدید و یه سانت باز شدن مجبورشدن سزارین کنن.این‌درصورتیه که هفته ۳۸منو دکترمعاینه کرد گفت تو عمرااااا بتونی طبیعی بیاری ولی قانون بیمارستانه که باید درد طبیعی رو بکشی😒😒😒😒

اخی عزیزم🥲