پسرم یه متر نمیزاره ازش فاصله بگیرم یک متر که چه عرض کنم پا اجاق گاز بشونمشم میگه بیا بشین پیش من

بخدا بریدم. نمیزاره براش چیزی درست کنم بخوره. خودمم سریع با گریه اش یه چیزی میخورم. اصلا با اسباب بازیاش بدون من بازی نمیکنه.

حالا کارای تمیز کاری و غذا پختن برای خودمون رو پوقعی که خوابه یا شوهرم هست انجام میدم ولی اینجوری یه وعده میتونم بهش غذا بدم. خیلی غرغروعه...
دیگه بریدم نمیدونم باهاش چیکار کنم. صبح که از خواب بیدار میشم عذاب میگیرم. کمرمم درد میکنه که بخوام خیدی بتابونمش.

کاش زودتر بگذره و راه بیفته و مستقل بشه.
باباش 5 و 6 میاد
اونم وقتی میاد من از جلوشون نباید رد بشم وگرنه میخواد بیاد بغل من.

میدونم اضطرای جداییه ولی واقعا کلافم. الان نیم متر با من فاصله داره ولی چون توجهم بهش نیس داره گرسه میکنه

پیشش قران بذار ‌

دختر منم همینه نمیذاره سرویس هم برم زمینم میذارم ریز ترین اشغال رو هم پیدا میکنه میخوره کلا میچسبه ب خودم بد میگ بذار زمین میذارم برمیگرده بغلم دیگ کمر برام نمونده

دقیقا مثل پسرمن هشت ماهه همش بغلمه دیگ. کمر نموندع واسم تنها بازی نمیکنع اصلا دارم میمیرم از بدن درد منم ی وعده بزور میتونم بهش غذابدم

فک کردی راه بره راحت میشی😄😄تازه شروع میشه .دختر من از قبل ۵ ماهگی چهار دست و پا رفت از ۸ ماه هم راه میره پدرمو دراورده .میرم یه کاری بکنم ازم آویزون میشه شلوارمو میگیره میخواد خودشو بکشه بالا ببینه چه کاری میکنم .

عزیزم چقدر وابسته شاید از نوزادی خیلی بغلش کردی عادت کرده

ای خدا عزیزم...میفهمم
دلژینم یمدت دائم گریه میکرد که باید بغلم کنی..یعنی نمیتونستم غذا درست کنم یا کاری کنم..خوابشم انقدر سبک بود اگ از کنارش تکون میخوردم بیدار میشد یک ماهی هست خوب شده..انشااله گلپسر شمام هرچه زود تر خوب میشه