سلام مامانا من از دست خودم خیلی ناراحتم پسر اونجور که من میخواستم تربیت نشد پسری آروم وحرف گوش کن میخواستم که هرچی میگی با ادب بگه چشم مامان جون پرخاشگر و لجباز نباشه که شد خیلی گریه میکنه به همه چی بهونه میگیره میخوابه موقع بیدار شدن گریه میکنه نمیخوابه بازم گریه هزار تا بهونه.یکی بهش دست بزنه گریه بوسش کنه دادوبیدار میکنه میگه پاک کن خشک کن صورتمو حتی منو باباش .هر کاری میگه باید باید انجام بشه نشه قیامت بپا میکنه به خدا دیگه خسته شدیم واقعا از بچه آوردن داریم پشیمون میشیم.نمیدونم اینا هم تقصیر و اشتباه منه یا نه اگه کسی میتونه راهنمایی و کمکم کنه لطفا بگه من چه رفتاری با این داشته باشم😔

چقدر خود منی پسرم من وداغون کرده فقط وفقط گریه مگه میشه کسی بهش پخ بگه پدر آدم ودرمیاره اصلا جونی نزاشته واسم فکرشو بکنید اینقدر بارداری سختی دارم که حد نداره میبینه نمیتونم بلند بشم الا من بلند بشم در دستشویی باز کنم صب بزور میزاره صورتشو بشورم چند هفته نزاشته شامپو بزارم سرش فقط با آب موهاشو شستم در صورتیکه بخدا رفتارم باهاش عالیه اینقدر براش وقت میزارم انواع نقاشی کتاب کار وداستان واسباب بازی که نگو بنظرم همین زیاد وقت گذاشتن ومحبت زیادی کار دستم داد

سلام الان توی اونج سن لجبازی ش هست ببر مهد وخانه بازی بذار تعامل با بپه هارو یادبگیره از پرخاشگری ش کم میشه بچه های ماهم کم و بیش همینن
ویه چیز دیگه بچه ای که به همه چی بگه چشم بچه خوب و با ادبی نیست
فردا هزارتا بلا توی جامعه سرش میادچون نه گفتن بلد نیست

سلام عزیزم اصلا خودتو سرزنش نکن سن ۳ تا ۵ سال سن لجبازی و پرخاشگری و.... هستش دخترمنم از پسر شما بدتر بود اینقدر اذیت میکرد من گوشی میدادم دستش که فقط بشینه وقتی داد میزد منم داد میزدم وقتی پرخاشگری میکرد منم میبردمش تمام کارهای من اشتباه بود تصمیم گرفتم اول خودم آروم بشم هرکاری کرد با آرومی باهاش رفتار کنم اگه یه چیزی خواست همون لحظه بهش ندم بگم هروقت یه کار خوب انجام دادی بهت جایزه میدم بعد خیلی به گوشی وابسته شده بود تا حدی که چشماش عفونت کرد قرمز شده بود بردمش دکتر گفت خانم گوشی برای بچه سمه داره چشماش ضعیف میشه دیگه از همون روز گوشی هم بهش ندادم سعی کردم ببرمش پارک تو خونه باهاش بازی کنم خلاصه دخترم خیلی آروم تر حرف گوش کن تر و افتاده تر شده شماهم بچه ها از پدرمادرهاشون الگو میگیرن حتما شماهم روشتون مثل من اشتباه بوده روشتون رو عوض کنید قول میدم که آقا پسرتون خیلی تغییر میکنه

سلام عزیزم بهتره بایه مشاور درباره رفتارهاش صحبت کنی خیلی بهتر با دیدن بچتون بهش کمک میکنه
اما یادمون نیاید بره که بچه هامون آیینه رفتارهای ما هستند
و اینکه اونها هم شخصیت مستقل هستند،. ممکنه وسواسی باشند،. ممکنه بدخلق باشند، ممکنه لجباز باشند،...
باید اخلاقای بچتونو بشناسید، و اینکه از 3تا5 سال اوج لجبازی بچه هاست، همچی رو خودشون میخوان انجام بدن،. باید با ملایمت فقط بگو باشه خودت انجام بده و اگر دوست داشتی بگو کمکت کنم، دوست دارند نظر اونها توجه بشه، همش کارای خطرناک میکنن که توجه جلب کنن و صدالبته تجربه کنن همه چیز رو
فقط باید با ملایمت رفتار بشه
پسرتون اگر خیلی بی حوصله هستش حتما ببرید یه آزمایش بده شاید کم خونی یا کمبود ویتامین داشته باشه با دارو خیلی بهتر بشه
تا جایی که میتونی از گوشی و تلوزیون جداش کن، ناخودآگاه خیلی خیلی رو رفتار و خشم و بی اعصابی بچه ها تاثیر میزاره
اگر میخوای بچه حرف گوش داشته باشی باید خیلیییییی وقت بگذرونی باهاش و یه سره ور دلش بشینی بازی کنی

پسر منم همینطوریه واقعا از دستش خسته شدم دیروز رفتم خونه خواهرم دوتا خواهر دیگمم اونجا بودن از اسنپ که پیاده شدیم گفتم بیاین بریم خوراکی براتون بخرم رفتیم خوراکی خریدیم رفتیم خونه خواهرم باز گریه میکرد میگفت فلفلی میخوام کارتمو دادم به بچه خواهرم باهم رفتن خریدن باز گریه میکرد میگفت لپ لپ میخوام هرکاری میکردم آروم نمیشد خواهرم میخواست پول بده برن لپ لپ بخرن اجازه ندادم گفتم مسئله پولش نیس نمیخوام به حرفش گوش بدم باز خواهرم گفت که بچه ها برن پارک گفتم خب برن باز پسرم گریه میکرد منو میزد دیگه عصبانی شدم پا شدم برگشتم خونه واقعا چقدر سخته تربیت کردن بچه پسر من که خیلی بی ادب شده

پسر منم شدیدا اذیت میکنه دیشب خیلی گریه کردم